Nazwiska Rajewski nie trzeba raczej przedstawiać nikomu, kto choć odrobinę orientuje się w sytuacji polskiej sceny sportów walki. Zmagania utytułowanych braci można podziwiać nie tylko na polskich, ale i zagranicznych galach, zarówno w MMA, jak i w kickboxingu. W tym roku w Hali CITYZEN zaprezentował się już Łukasz, który w niecałą minutę brutalnie rozprawił się z Semenem Tyrylą. Teraz poznańskiej publiczności zaprezentuje się Mateusz.

Kamil Szłapka, podopieczny Our Team Poznań, to jeden z fighterów, którego często kibice mają okazję oglądać podczas Extra Gal „Poznań Fight Night”. Poprzednią walkę stoczył z mocnym Marcinem Stopką, który w ubiegły weekend przegrał swój pojedynek dla drugiej największej federacji w Polsce, Fight Exclusive Night. Tornado decyzją sędziów pokonał wtedy rywala po niezwykle wyrównanej i ciężkiej walce. Teraz przed nim jedno z najcięższych wyzwań.

– Mateusz jest solidnym i bardzo dobrym zawodnikiem. Czeka mnie ciężka walka i na taką też liczę. W wakacje udało mi się trochę odpocząć i zregenerować po minionym sezonie, także wracam do ringu z małym głodem dostarczenia emocji i pokazania się kibicom – powiedział Szłapka o nadchodzącym pojedynku.

Zarówno Kamil, jak i Mateusz to młodzi, ale niezwykle utalentowani kickbokserzy. Rajewski jest od Tornado starszy tylko o rok. Oboje na pewno będą mogli liczyć na głośny doping z trybun, a ich starcie dostarczy kibicom wielu emocji.

Gala „Poznań Fight Night” odbędzie się 24 września w Hali CITYZEN przy Drodze Dębińskiej. W walce wieczoru poznańska publiczność zobaczy Łukasza Demczura, który zawalczy w formule MMA do 66 kg. Extra Galę poprzedzi Międzynarodowy Mecz Bokserski Juniorów Polska-Włochy.

Post Mateusz Rajewski kolejnym przeciwnikiem Kamila Szłapki pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

W dniach 9-12 czerwca we Wrocławiu odbywały się Mistrzostwa Polski Seniorów i Juniorów w K-1. Brało w nich udział 59 klubów z całej Polski, które zgłosiły do zawodów aż 214 zawodników. Reprezentacja Towarzystwa Sportowego Our Team Poznań liczyła tym razem trzech wojowników.

Wraz z trenerem głównym Łukaszem Smolińskim oraz Jarosławem Michalskim do Wrocławia pojechał Kamil „Tornado” Szłapka oraz Jacek Rzepecki, którzy próbowali swoich sił w zawodach seniorskich. Natomiast Mateusz Kupijaj na mistrzostwach mierzył się z juniorami młodszymi w kategorii wagowej 57 kg.

Mateusz we Wrocławiu stoczył tylko jedną walkę, ponieważ od razu znalazł się w finale. Jego przeciwnikiem w walce o tytuł mistrza był Adrian Gunia z Klubu Sportowego DRAGON Starachowice, który w półfinale wygrał pojedynek z Oskarem Żychem. Niestety Kupijajowi nie udało się pokonać Adriana i do Poznania wrócił z tytułem wicemistrza juniorów młodszych.

– Nie były to pierwsze zawody w moim życiu. Pojechałem tam walczyć o najwyższe cele, ale również po zdobycie cennego doświadczenia. Po dobrym przygotowaniu przez trenerów Łukasza i Jakuba Smolińskich byłem nastawiony na dobrą walkę oraz zdobycie tytułu mistrza Polski. Niestety w walce finałowej po zaciętym pojedynku musiałem uznać wyższość rywala, mimo to że w 1 rundzie prowadziłem na punkty. Walkę uważam za udaną, ale również dała mi dużo do myślenia, żeby poprawić inne aspekty walki. Cieszę się, że mogłem uczestniczyć w takim ważnym turnieju krajowym – podsumował młody kickbokser swój występ na mistrzostwach.

Kolejnym reprezentantem Our Team Poznań był Jacek Rzepecki. Popularny „Rzepa” swoje zmagania w walce o tytuł rozpoczął od pokonania w walce eliminacyjnej w pierwszej rundzie przez KO reprezentanta KO Gym Świebodzice Artura Gałeckiego. Następnie w ćwierćfinale na punkt zwyciężył nad zawodnikiem Palestry Warszawa Piotrem Szloserem.

W walce półfinałowej uległ on niestety Adamowi Gielacie na punkty. Gielata okazał się najlepszym zawodnikiem w kategorii do 71 kg, a Rzepecki wrócił do Poznania z brązowym medalem.

Dla Rzepeckiego start na mistrzostwach Polski we Wrocławiu był ostatnią większą próbą swojej formy i siły przed zbliżającą się wielkimi krokami kolejną zawodową walką podczas Champions Fight Night round 4, która odbędzie się pod koniec miesiąca w Kościerzynie.

Trzecim zawodnikiem Our Teamu na zawodach we Wrocławiu był Kamil Szłapka. W przedwalkach przed czasem posłał na deski reprezentanta Piotrowskiej Szkoły Sztuk Walki TOM CENTER, Gevorga Vardanyana. Do niecodziennych okoliczności doszło jednak w walce ćwierćfinałowej. W tej „Tornado” spotkał się z zawodnikiem FUNFIT BOXING TEAM Zielona Góra, Wojciechem Kazieczko.

– Wiele emocji dostarczył pojedynek Tornado z Wojciechem Kazieczko. Szala zwycięstwa zmieniała się z strony na stronę. Kiedy przewagę punktową zyskał Kamil tuż przed końcem drugiej rundy doszło do wymiany ciosów. Po ostatnim z nich wystrzelonym przez Kazieczko w kość potyliczną, czyli miejsce niedozwolone Tornado znalazł się na deskach. Wstał, zaś sędzia ringowy kontynuował liczenie. Ten doświadczony arbiter uznał, że Kamil nie może dalej walczyć co było słuszną decyzją, jednak werdykt przegrana przez knockout w tych okolicznościach po „atomowym” ciosie w tył głowy był nie do zaakceptowania – opisał walkę trener Kamila, Łukasz Smoliński.

Po ciosie w tył głowy Szłapka wymagał pomocy medycznej, od razu więc został przez trenerów przetransportowany do najbliższego szpitala.

– Złożyłem protest na werdykt arbitra ringowego, bowiem przekonany byłem, że ten faul skończy się dyskwalifikacja dobrze dysponowanego i walczącego Kazieczki. Komisja sędziowska rozpatrzyła go negatywnie. Dodam, że natychmiast po pojedynku zaniepokoiłem się stanem psychofizycznym Tornado, dlatego poprosiliśmy o wezwanie karetki pogotowia. Przeszedł szereg niezbędnych badań w Wojskowym Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Teraz najważniejszy jest odpoczynek i powrót do pełni zdrowia tego wspaniałego sportowca, z którym osiągnęliśmy wiele sukcesów. – podsumował trener Smoliński.

Post Kickbokserzy Our Team Poznań znów nie zawiedli pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Wizyty w Mielenku to nieodłączny element w przygotowaniach podopiecznych Our Team Poznań do dalszych startów w sezonie. Tym razem w mikro obozie towarzyszyli im przedstawiciele MMA Devil Międzychód oraz zawodnicy Gameness Team.

– Podczas zgrupowania pracujemy głównie nad dynamiką ciosów oraz aspektami taktycznymi i cechami mentalnymi. Stoczymy także walki sparingowe z podopiecznymi Michała Pióro z Kołobrzegu. Wyjazd ten stanowi bardzo ważny cykl treningowy przed zbliżającym się startem w Mistrzostwach Polski w K1 Rules juniorów i seniorów oraz galami zawodowymi – powiedział trener Our Team Poznań Łukasz Smoliński.

Dla poznańskich kickboxerów sezon trwa w najlepsze.

– Między innymi 25 czerwca podczas gali sportów walki w Kościerzynie w głównej walce wieczoru Jacek Rzepecki skrzyżuje rękawice z utytułowanym Jarosławem Daschke (Champion Gdańsk), musimy być doskonale przygotowani na ten wymagający egzamin. Jest duża szansa, że na innych galach wystąpią także „Tornado” Szłapka i „Figo” Szymanowski. Z kolei zawodnik Gameness Team Piotr Wawrzyniak może po raz kolejny otrzymać szanse od KSW. Z tego miejsca dziękuję właścicielom J&M Ośrodek Wypoczynkowy w Mielenku, którzy po raz kolejny ugościli nas u siebie oraz miejscowym, którzy udostępnili nam obiekt Bałtyku Koszalin do treningów – mówi Łukasz Smoliński.

Post Mielenko znów podbite przez kickboxerów pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Po raz drugi w tym roku kluby sportów walki z całej Polski spotkały się na Taborowej, gdzie odbyła się kolejna edycja wydarzenia „K1 Rules – Low Kick – Boks czyli ogólnopolskie sparingi w Our Team Poznań”. W evencie brało udział aż 14 szkół. Na 400 metrach kwadratowych maty można było oglądać m.in. Katarzynę Lubońską (w 2015 roku podpisała kontrakt z federacją KSW), Łukasza Demczura (w ubiegłym roku debiutował na gali FEN, a obecnie występuje na galach Night Of Champions), czy Adama Kosuta i Huberta Rutkowskiego, których również można oglądać na poznańskich galach.

W skład Our Team Poznań wchodzili między innymi Kamil Szłapka (obecny mistrz Polski w kickboxingu Low Kick), Adrian Szymanowski (tegorocznym zdobywca Pucharu Europy Juniorów oraz mistrz Polski Juniorów Starszych w kickboxingu Low Kick) oraz Jacek Rzepecki, który niedawno ciężkim nokautem pokonał Macieja Drajera podczas GSW 11.

Formuła ogólnopolskich sparingów była jak zwykle taka sama. – Pojedynki będą odbywać się w kickbokserskich formułach K1 Rules, Low Kick oraz w pięściarstwie. Pary zawodników dobierane są według formuły walki, aktualnej masy ciała, ilości odbytych walk oraz stażu treningowego – mówił niedawno organizator imprezy, trener Łukasz Smoliński.

Sesja sparingowa podzielona była na dwie tury. W porannej wzięło udział 98 zawodników, którzy dobierani według określonych kryteriów, sparowali ze sobą w formułach K1 Rules, Low Kick oraz w boksie.

Druga tura miała charakter treningu zadaniowego. Mniej liczna grupa uczestników miała do wykonania dwanaście zadań wyznaczonych przez trenera Łukasza Smolińskiego po dwie minuty każde.

Kolejna edycja ogólnopolskich sparingów odbędzie się prawdopodobnie jesienią.

Sędziowie sparingów: Beata Grzonkowska, Sebastian Garbatowski, Paweł Batura, Mikołaj Stiller, Jakub Jóźwiak, Bartosz Kowalewski, Krzysztof Zabacki, Rafał Kwiatkowski, Sebastian Wielgocki, Bartosz Kowalski, Bożydar Rozmiarek, Eryk Bręczewski, Włodzimierz Smoliński.

Opieka medyczna: Aleksander Woliński

Zdjęcia: Agnieszka Werner, Magdalena Dubert

[See image gallery at echosportu.pl]

Post Sparingowe święto na Taborowej [zdjęcia] pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Zebrani na trybunach hali przy Drodze Dębińskiej mieli możliwość zobaczenia aż dziesięciu walk w formule MMA, K-1 Rules oraz pojedynki bokserskie.

Jednym z bohaterów wieczoru był podopieczny Our Team Poznań i obecny mistrz Polski w kickboksingu Kamil „Tornado” Szłapka. Po stoczeniu czterech ciężkich pojedynków na mistrzostwach Polski, przyszła pora na kolejny pokaz swoich umiejętności, tym razem przed własnymi kibicami, którzy tłumnie zapełnili górny sektor hali. Na sobotniej gali Night Of Champions Szłapka zmierzył się z reprezentantem Fight House Nowy Sącz Marcinem Stopką w formule K-1 do 67 kg.

– Poprzedni tydzień był ciężki i bardzo intensywny. Udało mi się zdobyć tytuł mistrza Polski bez odniesienia jakiegokolwiek urazu. Już za kilka godzin stoczę ciężką walkę z dobrym rywalem. Psychiczne i fizycznie czuję się bardzo dobrze, postaram się dać dobry pojedynek i zwyciężyć przed własną publicznością – powiedział przed walką podopieczny Łukasza i Jakuba Smolińskich.

Walka niewątpliwe do lekkich nie należała. Po trzech rundach i wielu znakomitych oraz bolesnych ciosach zadawanych przez obu zawodników, jednogłośną decyzją sędziów zwycięzcą tego pojedynku został dwudziestodwuletni Kamil Szłapka.

W przedostatniej walce tego wieczoru do ringu wszedł młody zawodnik Samolewski Gym Poznań Łukasz Demczur. Jego serce do walki i ringowe potyczki poznańscy kibice mogli oglądać na ubiegłej gali, podczas której w drugiej walce wieczoru dzwudziestotrzylatek stoczył ciężką walkę z Dominikiem Cacko.

– Walka z Dominikiem była ciężka, ale pierwszy raz minęła mi naprawdę szybko, bo po prostu nie odczuwałem kolejnych rund. Wiadomo, że im bliżej gali, tym będzie ciężej – na miesiąc przed sobotnią Extra Galą mówił w wywiadzie Demczur.

Pojedynek młodego poznaniaka był jednym z czterech międzynarodowych pojedynków podczas Night of Champions. Przeciwnikiem Łukasza z niebieskiego narożnika był podopieczny Pięściarz Warszawa Tamirlan Mustafaev. Walka w formule MMA do 66 kg zakończyła się już w pierwszej rundzie po duszeniu gilotynowym w stójce. Jej zwycięzcą okazał się zawodnik z Poznania, którego dopingowała niemalże cała hala.

Pozostałe walki: 

I Walka: K-1 (71 kg) Hubert Rutkowski vs. Maciej Zieliński

II Walka: MMA (77 kg) Jakub Labiak vs. Franek Słupski

III Walka: Boks (91 kg) Bartosz Kwiatkowski vs. Dawid Kosiorek

V Walka: MMA (70 kg) Mariusz Mazur vs. Yewgenij Yanushko

VI Walka: K-1 (91 kg) Adam Kosut vs. Gracjan Bielecki

VII Walka: MMA (70 kg) Łukasz Rajewski vs. Semen Tyrlya

VIII Walka: Boks (120 kg) Damian Dardas vs. Krystian Mikraszewski

X Walka: MMA (84 kg) Michał Pietrzak vs. Nikita Mulyarchyk

Post Kamil Szłapka i Łukasz Demczur wygrywają swoje walki na gali Night of Champions pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Magdalena Dubert: Emocje opadły, pora zapytać po raz kolejny – jak to jest być Mistrzem Polski ?

Adrian Szymanowski: Mistrzostwa Polski to niezwykle ważne zawody. To, że udało mi się wygrać świadczy tylko o ilości ciężkiej pracy, jaką wykonałem. Jest to oczywiście ogromna zasługa mojego trenera, Łukasza Smolińskiego, kolegów z drużyny i wszystkich, którzy mnie wspierają, czyli rodziców szczególnie. Sukces cieszy bardzo i liczę na to, że dzięki temu dostanę powołanie do kadry i pojadę na Mistrzostwa Świata.

Mówisz, że sukces to zasługa Twojej ciężkiej pracy. Ile czasu trwały przygotowania do tych zawodów ?

Myślę, że o przygotowaniach typowo pod Mistrzostwa można mówić o okresie na trzy miesiące przed samym startem. Wtedy też zacząłem myśleć o robieniu wagi, o jakiejś zdrowszej diecie, o mocniejszych treningach. Do tego dochodziły różne wyjazdy, jak mini zgrupowanie w Mielenku, sparingi. Najważniejszy okres to chyba ten na miesiąc przed zawodami, kiedy zaczęliśmy okres szybkościowy, bo daje on zawodnikowi świeżość. Ten etap oznacza w klubie, że start jest już niedługo.

A w tym okresie przygotowawczym treningów było więcej, niż normalnie, czy to raczej ich jakość była ważniejsza niż ilość ?

Normalnie trenuję pięć razy w tygodniu, przed zawodami też było to pięć treningów w tygodniu. Ewentualnie czasem w soboty robiliśmy coś w indywidualnym zakresie, ale to zależy od Łukasza i od sytuacji z wagą przede wszystkim, bo to w przygotowaniu jest bardzo istotny element. Robienie wagi może się kojarzyć z czymś niezdrowym, bo organizm chce się rozwijać, a my mu to w jakiś sposób uniemożliwiamy, chcąc zbijać te kilogramy. A to nie jest jeden kilogram czy pół, tylko to jest po pięć, sześć, nawet siedem. Kiedy jednak zdrowo się do tego podejdzie, to nie jest to nic złego.

Masz tytuł Mistrza, opowiadasz, że przygotowania były ciężkie i że pomagali Ci w tym wszystkim trener i koledzy z klubu. A na ile w tym wszystkim pomogła Ci pasja? Bo chyba kickboxing wciąż jest dla Ciebie przede wszystkim hobby…

Oczywiście, że to zaangażowanie to również bardzo istotna sprawa, bo jak ktoś nie chce to nie jest w stanie nic osiągnąć, ale kiedy ktoś chce i daje z siebie sto procent nawet na takim treningu, gdzie mógłby troszkę odpuścić, a daje z siebie nawet 110%, to to też staje się kluczem do sukcesu.

Jesteś jeszcze bardzo młody. Nie masz nawet osiemnastu lat a na koncie tytuł Mistrza Polski i Mistrza Europy! Coś, o czym zawodnicy starsi od Ciebie o 5-10 lat i trenujący trzy razy dłużej często mogą jedynie pomarzyć. Jak się z tym czujesz, że Ty, wciąż junior, osiągnąłeś już tyle?

 Z jednej strony można na to spojrzeć tak, że wiek juniorski to jest zupełnie inna bajka niż seniorski, gdzie w momencie, w którym zdobywając najlepsze tytuły osiągamy największy sukces, jaki można zdobyć. Z drugiej strony jednak, kiedy pomyślę sobie ile już zdobyłem to czasami w to nie dowierzam, a czasami czuje się naprawdę fajnie z tym, że wychodzi mi to co robię i nie marnuję czasu.

Następny może już być w sumie tylko tytuł Mistrza Świata, którego oczywiście z całego serca Ci życzę, więc czy te mniej znaczące tytuły i zwycięstwa potrafią na takim etapie cieszyć tak samo, jak te krajowe czy międzynarodowe?

Zdobycie Mistrzostwa Świata to jest obecnie mój największy cel. Myślę, że nawet gdyby udało mi się go zrobić, to każde kolejne zawody będą równie ważne, ponieważ po tych mistrzostwach świata będę już seniorem, także cała przygoda zacznie się od nowa i trzeba będzie wywalczyć sobie pozycję w rankingu, już wtedy, seniorów.

Kiedy już niedługo staniesz się seniorem to wszystkie znaki, a raczej waga którą trzymasz, wskazują że będziesz toczył pojedynki w takiej samej kategorii wagowej co Twój klubowy starszy kolega, Jacek Rzepecki. Czy chciałbyś stoczyć z nim pojedynek na zawodowym ringu i czy on oraz Kamil Szłapka będą w jakiś sposób przykładem dla Ciebie na początku seniorskiej kariery?

Przykład z moich starszych kolegów z klubu biorę tak naprawdę od samego początku, ponieważ to oni mnie napędzają, motywują. Jeśli kiedykolwiek dojdzie do takiego starcia to jak najbardziej trzeba wyjść i zrobić swoje, już wtedy nie patrząc, że jest to kolega z klubu. Ale po walce oczywiście ta przyjaźń z klubu zostaje, także nie ma mowy, żeby to zaburzyło jakieś relacje między nami. Zobaczymy jak to będzie później…

No właśnie. Kiedy obserwuje się relacje w Waszym klubie to można zauważyć, że to jednak nie jest tylko wspólne trenowanie, zrobienie swojego i powrót do domu.

Absolutnie nie. Tyle lat już ze sobą spędzamy, że staliśmy się taką sportową rodziną. Nawet po treningach mamy ze sobą kontakt, co jest fajne, bo to też bardzo motywuje, żeby na ten trening przyjść, spotkać się, zobaczyć te znajome twarze, potrenować z nimi i się zmęczyć. To nie jest tak, że wracamy do swoich domów i zapominamy tylko utrzymujemy ten kontakt. Zawsze jeździmy ze sobą na zawody, dopingujemy się i nawet jak komuś coś nie wychodzi, to motywujemy go dalej do tych treningów i pracy.

Znamy już Twoje największe sportowe marzenie – Mistrzostwo Świata. Czy jest może jakaś osoba, którą możesz uznać za coś w rodzaju „fightera idealnego”?

Ciężko powiedzieć. Myślę, że skupiam się na zawodnikach z mojego otoczenia, czyli Kamil Szłapka, Jacek Rzepecki. Oni naprawdę imponują mi swoją postawą na treningach, jednak nie chciałbym mówić tutaj o pójściu w ślady kogokolwiek, ale robić swoje i myślę, że wtedy to wyjdzie najlepiej.

To pytanie pojawia się chyba zawsze w moich wywiadach, ale nie sposób go nie zadać. Kiedy rozpocząłeś swoją przygodę z kickboxingiem, co Cię do tego skłoniło i czy to zawsze było tak, że widziałeś siebie na ringu? A może wcześniej przez Twoje życie przewijały się inne sporty ?

Moja przygoda ze sportem zaczęła się oczywiście od piłki nożnej. Byłem piłkarzem w Lechu Poznań, miałem wtedy coś koło siedmiu lat i trenowałem ją przez jakieś trzy lata. Kiedy miałem dziewięć lat zacząłem już chodzić do Our Teamu na zajęcia indywidualne z Łukaszem Smolińskim. Nakłonił mnie do tego tata, który znał się z trenerem już wcześniej. Powiedział „chodź na trening, fajna sprawa, zobaczysz jak to będzie”. Na początku trenowałem razem z tatą, potem on już przestał, na treningach zostałem sam i jestem w klubie do teraz. Nie myślałem jeszcze wtedy, że będę startował w jakichkolwiek zawodach, to była dla mnie abstrakcja, że „jak taki mały chłopczyk może występować na zawodach?!”. Na poważnie zacząłem trenować jak miałem trzynaście lat.

Dziwnie mówić o Tobie „jesteś jeszcze młody” skoro jestem od Ciebie trzy lata starsza, ale zawsze osoby bardziej doświadczone życiowo, jak rodzice, dziadkowie mówią o tym tzn. „młodzieńczym buncie”. Zazwyczaj wtedy jest się bardziej podatnym na otoczenie, odpuszcza, uderza do głowy ta popularna „sodówka” albo człowiek idzie na łatwiznę, a po prostu zainteresowanie czymś to taka chwilowa „zajawka”. Co sprawia, że Ty jednak nie odpuszczasz, ciągle w tym jesteś i to na dodatek całym sobą ?

Ciężkie pytanie. No można powiedzieć, że ten sport mnie zauroczył i nie mógłbym już żyć bez treningu. Kiedy sobie wyobrażam tydzień bez tego to jest dla mnie coś niemożliwego. Ja muszę się poruszać, muszę coś porobić, a że znalazłem kickboxing, jestem w nim cały czas a teraz jeszcze odnoszę sukcesy to jest dla mnie kolejna forma motywacji. Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

Jesteś osobą, która wciąż występuje jako junior, tylko że junior starszy, a słuchając Ciebie mam przed oczami osobę tak dojrzałą emocjonalnie i zdeterminowaną, że tego podejścia do sportu mogłoby pozazdrościć Ci wielu seniorów. Jak to możliwe, że mając wokół tylu kolegów, tyle młodzieńczych pokus i szaleństwa Tobie udaje się to wszystko pohamować i trwać przy zasadach, które sobie ustaliłeś ?

Jest okres na szaleństwa i jest okres na ciężką pracę. Nie narzekam na nic, niczego mi nie brakuje, a moi znajomi wiedzą, że trenuję i robię to na poważnie więc nie namawiają mnie do niczego. To, że potrafię sobie rozdzielić te dwie rzeczy i powiedzieć „teraz jest czas na trenowanie” bardzo mi pomaga. Tutaj też bardzo wspierają mnie rodzice, którzy w momencie jak przygotowuję się do jakiś zawodów są przy mnie cały czas i wspierają mnie nawet z dietą. To w sumie fajny przykład! Mój tata wziął się ostatnio za robienie formy i albo gotuje nam coś zdrowego, albo mówi, co powinienem jeść. Cieszę się, że moi rodzice tak bardzo pomagają mi psychicznie.

A co jest dla Ciebie większą motywacją? Samodoskonalenie się czy wsparcie z otoczenia ?

To zależy. Z jednej strony jak widzę, ile prywatnego czasu moi trenerzy poświęcają na przygotowanie mnie do zawodów, a z drugiej mój własny wkład też daje mi takiego kopa, żeby działać dalej.

W Twoim przypadku karierę kickboksera musisz dzielić ze szkołą. Jak udaje Ci się to pogodzić ze sobą oraz jakim typem ucznia jesteś? Wzorowym czy jednak uwagi od nauczycieli się zdarzają?

Udaje mi się to jakoś pogodzić ze sobą, więc nie odpuszczam treningów na rzecz szkoły i odwrotnie. Oczywiście, szkoła jest obecnie na pierwszym miejscu, ale treningi są dla mnie równie ważne. Można powiedzieć, że rzadko zdarza mi się być naładowany złą energią, więc nie mam sporo uwag, ale kiedy już pojawią się gorsze momenty to wysiłek fizyczny pomaga mi zostawić je na treningu. Po czymś takim nie myślę już o niczym innym niż odpoczynku w wygodnym łóżku.

A jakie jest Twoje hobby poza sportem?

Nie ma chyba nic takiego, bo po prostu nie mam na to czasu! Dzień zaczynam szkołą, kończę treningiem. Kiedy jednak pojawi się ta chwila wolnego to staram się ją spędzić z przyjaciółmi. Przez to, że mieszkam pod Poznaniem, w Borówcu to sporo czasu zajmuje mi dojazd tutaj i naprawdę mój grafik dnia jest dość napięty.

Ale chyba znajomi nie muszą się jeszcze wpisywać do kalendarza, żeby móc się z Tobą zobaczyć, prawda?

Absolutnie nie. Jak tylko mam wolny czas, to zawsze staram się go wykorzystać dla przyjaciół.

Ostatnie pytanie. Jaką najważniejszą lekcję dał Ci kickboxing w całym Twoim sportowym życiu? 

Chyba samodyscyplinę i pewność siebie. To są takie cechy nabyte, bo można być nastolatkiem, który nie podporządkowuje się żadnym zasadom i żyje według swoich własnych, a kickboxing pozwolił mi nauczyć się tej samodyscypliny, pewności siebie no i oczywiście sprawił, że stałem się silniejszy i odważniejszy.

Post Adrian Szymanowski: Jest okres na szaleństwa i na ciężką pracę pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Swoją drogę po mistrzostwo Kamil rozpoczął od przedwalki z zawodnikiem Fighter Wrocław Arturem Krzysztofiakiem. Dwudziestodwulatek pokonał przeciwnika już w pierwszej rundzie przez RSC i awansował do ćwierćfinału Mistrzostw Polski.

W ćwierćfinałowym pojedynku Szłapka wypunktował Artura Baradyna z Humana Białystok i od tytułu dzieliły go już tylko dwie walki. W półfinale, w pierwszym starciu położył na deski podopiecznego klubu SMOK Toruń, Mateusza Białeckiego, jednak „Benkowi” udało się wytrwać aż do końca trzeciej rundy. O zwycięstwie poznańskiego kickboxera zadecydowały punkty.

W finałowym starciu Mistrzostw Polski Kamil Szłapka spotkał się w ringu z Pawłem Józefowiczem. Walka zakończyła się po trzech pełnych rundach, a jej zwycięzcą po wypunktowaniu przeciwnika został podopieczny Łukasza i Jakuba Smolińskich.

– Walki były ciężkie i cieszę się z tego powodu. Do każdej walki podchodziłem tak samo, najtrudniejsza walka była z Arturem Baradynem z dobrego klubu Human Białystok. Do turnieju miałem specjalne przygotowania m.in. na mikro obozie w Mielenku i obiektach KKT Koszalin. Uczestniczyłem również w ogólnopolskich sparingach, które zorganizował mój klub Our Team Poznań. Nowa kategoria wagowa dla mnie, chciałem się pokazać z dobrej strony, wywalczyć medal. Udało się, złoto jest moje, z czego ogromnie się cieszę. Niestety na hurraoptymizm nie ma czasu, bo przygotowuje się do kolejnej gali, która już za tydzień, dlatego cieszę się, że z Otwocka wracam bez kontuzji – w rozmowie telefonicznej podsumował swoje występy „Tornado”.

Poza tytułem Mistrza Polski w kategorii do 67 kg, Kamil wraz z Iwoną Nierodą, Mistrzynią Polski w kickboxingu low kick kat. 56 kg, zostali wybrani najlepszymi zawodnikami Mistrzostw.  Dla „Tornado” jest to szósty krążek krajowego czempionatu oraz dziesiąty w całej karierze. Teraz czeka na niego kolejne zadanie, jakim jest walka na gali Night Of Champions już 16 kwietnia. Jego przeciwnikiem będzie Marcin Stopka, reprezentant Fight House Nowy Sącz.

– Jesteśmy dumni z Kamila i jego osiągnięć. Kilkuletnia współpraca zaowocowała sukcesami, otrzymuje propozycje walk zawodowych. 16 kwietnia walczyć będzie w Poznaniu w hali Cityzen na gali Night of Champions, zaś 7 maja w Bydgoszczy stoczy profesjonalny pojedynek z mocnym rywalem za wschodniej granicy. Jego talent i predyspozycje dostrzegł również trener seniorskiej kadry K1 Rules, Tomasz Mamulski, który powoływał Kamila na zgrupowania kadry. Jak będzie z formułą low kick to czas pokaże, bowiem doświadczenie nasze jest takie, że nie zawsze triumf na mistrzostwach kraju i deklasacja rywali kończy się powołaniem do reprezentacji – komentują trenerzy Łukasz i Jakub Smolińscy.

Poza Kamilem, Our Team Poznań reprezentował na Mistrzostwach Polski Jacek Rzepecki. 26-latek próbował swoich sił w mocno obsadzonej kategorii 71 kg. Niestety po bardzo wyrównanym pojedynku Rzepecki uległ na punkty Filipowi Bieniasowi już w przedwalkach. Na odpoczynek nie będzie on miał jednak dużo czasu, gdyż już 30 kwietnia zawalczy na Gali Sportów Walki w Śremie.

– Startowałem w mocno obsadzonej kategorii wagowej do 71kg. Walka z utytułowanym Filipem Bieniasem zaczęła się po mojej myśli, czułem się pewnie i prowadziłem na punkty. W trzeciej rundzie rywal wyszedł na minimalne prowadzenie, mimo mocnej końcówki niestety nie udało się już odrobić niewielkiej straty punktowej. Za trzy tygodnie czeka mnie zawodowa walka w K-1, więc teraz na niej się koncentruję. Gratuluję Kamilowi, oraz dziękuję całej drużynie Our Team i najbliższym za wsparcie – powiedział Jacek Rzepecki.

W seniorskich Mistrzostwach Polski brało udział 103 sportowców z 36 klubów.

Post Kamil Szłapka Mistrzem Polski w Kickboxingu Low Kick! pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

O godzinie 10:00 na matę w Dojo wkroczyło ponad siedemdziesięciu fighterów, reprezentujących kluby: Złocieniecka Akademia Kick Boxingu, Sporty Walki Piła, MLKS Spider Złotów, Szamotuły Boxing Team, Gladiators Kickboxing Bełchatów, JEDI Boxing Zielona Góra, Shootboxer Mosina, Funfit Boxing Team Zielona Góra oraz KS Prosna Kalisz i Alkon Szczecin, by w ramach treningu i dobrej zabawy zmierzyć się ze sobą w sparingach międzyklubowych. Po uroczystym otwarciu przez trenera Our Team Poznań Łukasza Smolińskiego i krótkiej rozgrzewce przyszła pora na walki.

Poranna sesja podzielona była na kilka tur, w których mierzyli się ze sobą zawodnicy odpowiednio dobrani pod względem doświadczenia oraz wagi. Na macie goście mogli oglądać zmagania dziewczyn, m.in. młodej zawodniczki Our Team Poznań, Adrianny Smolińskiej, która znakomicie radziła sobie w walkach bokserskich, juniorów, jak piętnastoletni Mateusz Kupijaj (Our Team) czy Patryk Przygoda (Jedi Zielona Góra), a także seniorów z różnym stażem treningowym.

Wśród tych bardziej doświadczonych znaleźli się obecni kadrowicze: Wojciech Kazieczko, Patryk Proszek, Jakub Kozera, Sebastian Samila oraz Michał Benben i zawodnicy których umiejętności można było podziwiać na gali Poznań Fight Night, jak Adam Kosut i Hubert Rutkowski. Gospodarze do sparingów również wystawili sporą i silną grupę przedstawicieli, m.in. Kamila „Tornado” Szłapkę, Adriana „Figo” Szymanowskiego czy Jakuba „Suma” Smolińskiego.

W ramach pierwszej części wydarzenia odbyło się prawie czterdzieści walk w najtwardszej kickbokserskiej formule K-1 Rules oraz walki bokserskie. Każda z nich trwała 6 rund. Doświadczeni zawodnicy pracowali przez trzy minuty z minutową przerwą na odpoczynek, natomiast czas pracy dla początkujących był o minutę krótszy.

Po zakończeniu wszystkich sparingów i pamiątkowym zdjęciu uczestnicy udali się na dwugodzinny odpoczynek, po którym w mniejszej już grupie wrócili na drugą część wydarzenia, która miała charakter czysto zadaniowy. Po morderczej, dziesięciominutowej rozgrzewce przeprowadzonej przez znakomitego Łukasza Szulca fighterzy stoczyli dwanaście trzyminutowych rund. Za zadania dla sparingujących odpowiadał trener Our Team Poznań Łukasz Smoliński oraz Prosny Kalisz Konrad Parat.

Pierwsza tegoroczna edycja międzyklubowych sparingów okazała się olbrzymim sukcesem. Nie udałoby się to jednak bez sztywnych zasad uczestnictwa wyznaczonych przez organizatorów. Jak podkreślił Łukasz Smoliński kickbokserzy to ludzie, którzy pomimo dużej skromności mają w sobie pierwiastek typowego zwycięzcy, który lubi czasem wyjść na zewnątrz w nieoczekiwanym momencie. Dlatego przed trenerami stała ogromna odpowiedzialność zapanowania nad prawie stuosobową grupą ludzi z różnymi, większymi i mniejszymi sukcesami, którzy czuwali, aby te „gwiazdy” z fighterów nie powychodziły.

Sobotnie wydarzenie z pewnością jednak obaliło wiele stereotypów krążących wokół tych, którzy na co dzień zajmują się sportami walki. Przede wszystkim ten, że rywalizacja między nimi trwa również poza ringiem czy matą. Jeśli brać pod uwagę uśmiechy na twarzach, współpracę między klubami i szczere podziękowania na koniec to ten krzywdzący sposób myślenia powinno się szybko odrzucić.

Uczestnicy międzyklubowych sparingów:

TS Our Team Poznań

1. Filip Rychwalski 52 kg
2. Adrianna Smolińska 55 kg
3. Mateusz Kupijaj 58 kg
4. Adrian Wujczak 67 kg
5. Adrian Szymanowski 75 kg
6. Paweł Pupin 70 kg
7. Łukasz Konieczny 72 kg
8. Kamil Szłapka 72 kg
9. Wojciech Wiśniowski 75 kg
10. Kamil Koperski 75 kg
11. Bartosz Łęgosz 86 kg
12. Michał Sikorski 87 kg
13. Adam Maleńczuk 93 kg
14. Jakub Smoliński 106 kg

KS Alkon Szczecin 

1. Sebastian Samiła 65 kg
2. Eryk Oracz 68 kg
3. Adam Szczęsny 71 kg
4. Mateusz Łosiński 74 kg
5. Eryk Jakowicz 81 kg

Prosna Kalisz 

1. Anna Kozanecka 58 kg
2. Weronika Walczak 66 kg
3. Mateusz Swęty 67 kg
4. Miłosz Grabowski 68 kg
5. Mateusz Parat 71 kg
6. Krystian Cieślik 72 kg

Shootboxer Mosina

1. Adam Michalski 60 kg
2. Piotr Tromski 70 kg
3. Michał Nowaczyński 75 kg
4. Hubert Rutkowski 75 kg
5. Michał Adamczak 77 kg
6. Dawid Tomaszewski 77 kg
7. Seweryn Połczyński 79 kg
8. Mateusz Kasprzyk 79 kg
9. Piotr Bułajewski 84 kg
10. Mateusz Podeszwa 86 kg
11. Adam Kosut 95 kg
12. Szymon Macioszczyk 95 kg
13. Miłosz Nowak 100 kg

Szamotuły Boxing Team 

1. Oskar Łuczak 48 kg
2. Sebastian Wróż 52 kg
3. Sandra Damazyn 57 kg
4. Karina Konys 63 kg
5. Gracjan Szymański 64 kg
6. Filip Kubowicz 66 kg
7. Martyna Biała 69 kg
8. Andrzej Zagulski 69 kg
9. Kacper Nowicki +80 kg
10. Waldemar Macyszyn 81 kg
11. Paweł Cieciora 81 kg
12. Dawid Kosiorek 91 kg
13. Mikołaj Kosiorek +91 kg
14. Marcin Krzyżaniak +91 kg

Gladiators Kickboxing Bełchatów 

1. Alina Stasiak 57 kg
2. Krzysztof Kozakiewicz 66 kg
3. Jacek Dawid 70 kg
4. Patryk Radoń 71 kg
5. Michał Benben 71 kg
6. Artur Dylewski 73 kg
7. Aleksander Stankiewicz 77 kg

Fun Fit Boxing Zielona Góra 

1. Mateusz Cichocki 63 kg
2. Wojciech Kazieczko 67 kg
3. Wiktor Oleksiński 68 kg
4. Adrian Chojnacki 97 kg
5. Patryk Proszek 98 kg
6. Jakub Kozera 111 kg

Spider Złotów/ Sporty Walki Piła 

1. Radek Łasut 65 kg
2. Marcel Pietreniak 66 kg
3. Jakub Szymański 67 kg
4. Maciej Drajer 71 kg
5. Adam Haraf 74 kg
6. Mikołaj Polcyn 76 kg
7. Piotr Osiuk 77 kg
8. Borys Kałuża 86 kg

Jedi Zielona Góra 

1. Mateusz Sarnowski 71 kg
2. Patryk Przygoda 74 kg
3. Grzegorz Jakubowski 84 kg
4. Tomasz Olszewski 84 kg
5. Łukasz Woroniec 86 kg
6. Arkadiusz Tomasiewicz 90 kg

Złocieniecka Akademia Kick Boxingu 

1. Wojciech Stawicki 115 kg

[See image gallery at echosportu.pl]

Post Taborowa opanowana przez sporty walki [zdjęcia] pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Zawodnicy TS Our Team Poznań, Maximus Poznań, Shootboxer Mosina oraz Kozak Team Leszno zmierzyli się ze sobą w podpoznańskim Puszczykowie. Pod okiem Łukasza Szulca na ring weszli utytułowani kickbokserzy Our Teamu – Kamil „Tornado” Szłapka, Jacek „Rzepa” Rzepecki, Jakub „Żelazny Sum” Smoliński oraz mniej doświadczony Rafał Rywka. Skrzyżowali oni rękawice z miejscowymi oraz podopiecznymi Marcina Kozaka z Leszna.

W stolicy wielkopolski spotkali się natomiast przedstawiciele Maximus Poznań z trenerem Maciejem Kasperskim oraz inni kickbokserzy z TS Our Team Poznań. Tym towarzyszyli trenerzy Łukasz i Jakub Smolińscy.

– Do Mistrzostw Polski w low kick i K1 Rules pozostało kilka miesięcy. Dlatego dla wielkopolskich drużyn ważne są starty kontrolne. Już 23 stycznia w podpoznańskim Baranowie odbędzie się liga Maximus, podczas której odbędą się walki w low kick i K1 Rules. Nasz klub TS Our Team Poznań wystawi „zaplecze” pierwszego składu, bowiem bardziej doświadczeni zawodnicy sprawdzą formę na galach zawodowych. Jedną z nich jest Extra Gala Sportów Walki, która odbędzie się 6 lutego w Poznaniu. Wystąpi na niej Jacek Rzepecki, a my zapraszamy wszystkich sympatyków K1 Rules – tłumaczy sztab szkoleniowy poznańskiego Our Teamu Łukasz i Jakub Smolińscy.

Pary sparingowe towarzyskiego meczu:

Junior młodszy low kick kat. 60kg
Mateusz Kupijaj (TS Our Team Poznań) – Kacper Hozakowski (Maximus Poznań)
Eryk Bręczewski (TS Our Team Poznań) – Mikołaj Przybył (Maximus Poznań)
Filip Rychwalski (TS Our Team Poznań) – Kacper Horakowski (Maximus Poznań)

Senior K1 Rules kat. 81 kg
Andrzej Androsieczko (TS Our Team Poznań) – Dominik Kowalski (Maximus Poznań)

Senior K1 Rules kat. 86 kg
Michał Sikorski (TS Our Team Poznań) – Artur Hozakowski (Maximus Poznań)

Senior K1 Rules kat.91 kg
Piotr Kasprzycki (TS Our Team Poznań) – Marcin Michalak (Maximus Poznań)

Post Sparingowe walki kickbokserów z Wielkopolski pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Maria Dubert: Pamiętam Cię jako chłopaka, który na przyszkolnym boisku ogrywał wszystkich w piłkę nożną. Co sprawiło, że odwiesiłeś na kołek halówki i zamieniłeś je na rękawice?

Kamil Szłapka: Od najmłodszych lat ciągnęło mnie do piłki, ale nie tylko. Po prostu lubiłem wolny czas spędzać aktywnie. Próbowałem swoich sił w nodze, ale na dużym boisku nie potrafiłem się odnaleźć. Starszy brat zaproponował mi, że jak chcę to mogę przyjść na trening kick boxingu do klubu, w którym on trenuje. Oczywiście powiedział, że te treningi będzie mi opłacał tak samo, jak treningi piłki nożnej. Od tego wszystko się zaczęło.

Jak pozostali członkowie rodziny zareagowali na to, czym teraz chcesz się zajmować? 

Wielkiego zamieszania z tego powodu nie było. Mój starszy brat, Marcin, zapewnił naszą mamę, że na treningach nic mi się nie stanie. To informacja jej wystarczyła.

Jak pamiętasz swój pierwszy trening? Po wyjściu z sali złapała Cię jakaś wątpliwość, że niekoniecznie jest to sport dla Ciebie?

Pamiętam jak dziś, gdy pierwszy raz schodziłem po schodach do siłowni, w której również znajdowała się nasza salka treningowa. Tuż przed rozpoczęciem treningu wszyscy ze sobą rozmawiali, śmiali się wraz z trenerem Łukaszem Smolińskim. Tak pozostało po dziś dzień. To zrobiło na mnie pozytywne wrażenie, poczułem się swojsko i spokojnie. Jednak gdy zaczął się trening nie było już miejsca na żarty. Każdy w stu procentach dawał z siebie wszytko i uważnie słuchał trenera, ponieważ chciał wyciągnąć z treningu jak najwięcej. Po treningu nie brakowało pytań typu – „I co młody, będziesz do nas przychodził?”. Strasznie zmęczony z uśmiechem na twarzy zawsze odpowiadałem – „TAK”.

Przychodzi 2011 rok i pierwsze sukcesy, jeszcze jako junior. To, jak ogromną motywacją dla młodego Kamila musiały być tytuły Mistrza Polski nie będzie tajemnicą. Czy to były już początki Twojej zawodowej kariery, czy na zawodowstwo było jeszcze wtedy za wcześnie?

Wraz z pierwszymi sukcesami pojawiały się pierwsze wzmianki w gazetach o mnie i o naszym klubie. Pamiętam w jakim szoku byli nauczyciele, którzy mnie uczyli. W szkole nigdy się nie przechwalałem, spokojnie siedziałem w ławce, oczekując aż będę mógł w końcu z niej wyjść. Byli naprawdę zdziwieni, że uprawiam tak brutalny sport (choć to stereotypowe myślenie), w dodatku z sukcesami. Żeby zabrać się za zawodowstwo trzeba najpierw obyć się na ringach amatorskich, stoczyć dużo pojedynków, zdobyć dużo doświadczenia oraz z każdej walki wyciągać wnioski. Podsumowując, wtedy było zdecydowanie za wcześnie na walki zawodowe, nawet wtedy o tym nie myślałem.

2013 rok – mistrz Polski w kickboxingu Full Contact i pierwsze seniorskie zwycięstwo. Jak wyglądało Twoje przygotowanie do tego przełomowego zwycięstwa?

Przygotowania wyglądały tak samo, jak do tych wcześniejszych juniorskich startów. Bylem bardzo podekscytowany tym turniejem, ponieważ pierwszy raz miałem wejść do ringu jako senior i chciałem się pokazać z jak najlepszej strony. Do ringu wchodziłem na luzie, bez presji. Turniej był ciężki, każda z walk była bardzo wyrównana, ale wszystkie udało się wygrać. W taki oto sposób niespodziewanie udało zdobyć mi się tytuł mistrza Polski. Rzecz jasna czułem się fantastycznie. Takie momenty same napędzają człowieka do ciężkiej pracy.

Po tym tym turnieju posypała się lawina tytułów i osiągnięć. Czy teraz, kiedy półka z pucharami już się ugina, do każdego wyjścia na ring podchodzisz tak samo jak na początku, czy jednak stres się zmniejszył a pewność siebie skoczyła?

Niezbyt wiele zmieniło się u mnie pod tym względem. Najmniej lubię ten moment, gdy jestem zamknięty w szatni wraz ze swoimi trenerami i oczekuję na moją walkę. Jednak po rozgrzaniu się, gdy już jest ten czas aby wejść do ringu nie zwracam uwagi na nic, a już na pewno nie na stres. Skupiam się na sobie, przeciwniku, ringu i swoich trenerach.

Jest początek 2016 roku. Jakie są Twoje plany na ten sezon i jak podsumowujesz poprzedni?

Poprzedni sezon nie był zły, jeżeli chodzi o osiągnięcia sportowe. Dobrze prezentowałem się na turniejach rangi mistrzowskiej, jak i na zawodowych galach. Jednak czuję, że mogło być lepiej. Mogłem stoczyć kilka pojedynków więcej. Tak więc plany na ten sezon są takie, aby stoczyć jak najwięcej walk i abym czuł, że tym razem lepiej być nie mogło, że dałem z siebie wszystko.

Ostatnie pytanie odnoście kariery sportowej. Jak współpracuje się z trenerami Smolińskimi i jaka jest jedna, ta najważniejsza rzecz której Cię nauczyli?

Z Łukaszem oraz Kubą pracuje mi się bardzo dobrze. Są znakomitymi trenerami, ale również kolegami. Zawsze mogę do nich podejść i porozmawiać o każdym problemie, który mnie męczy, nie tylko związanym ze sportem, ale również z życiem prywatnym. Bardzo wiele im zawdzięczam. To, co najważniejsze, czego mnie nauczyli to to, żeby nigdy się nie poddawać i zawsze dawać z siebie maksimum. Mam nadzieję, że będą mnie prowadzić przez całą moją karierę sportową.

Na koniec powiedz wszystkim, co Kamil Szłapka robi kiedy nie trenuje?

Skończyłem gastronomiczną szkołę zawodową i pracuje w zawodzie, ponieważ z samego sportu na razie nie jestem w stanie się utrzymać. Cieszę się, że poszedłem w gastronomię. Gdyby miało mi nie wyjść w sporcie to i tak będę robił to, co lubię, czyli gotował.

Post Kamil Szłapka: Po każdej walce chcę czuć, że dałem z siebie wszystko pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.