Reprezentant Our Team Poznań w stolicy Irlandii pokazał się ze świetnej strony. W pierwszej walce Szymanowski potężnie znokautował Kazacha Amira Ashirova, a następnie w półfinale jego wyższość musiał uznać Ukrainiec Serhii Putilov.

W finale mistrzostw federacji WAKO podopieczny trenera Łukasza Smolińskiego wygrał na punkty z Serbem Stefanem Punoviciem.

>>> Obszerny wywiad z Adrianem z kwietnia: „Jest czas okres na szaleństwa i na ciężką pracę”

Ten rok dla Szymanowskiego jest niezwykle przełomowy. „Figo” zdobył już Puchar Europy, tytuł mistrza Polski, a teraz dołożył tytuł mistrza świata! Młody wojownik mógł wystartować w Dublinie dzięki zbiórce funduszy zorganizowanej przez Our Team Poznań. Bez wsparcia fanów i przyjaciół klubu jego start w Irlandii nie doszedłby do skutku.

Ćwierćfinał:

Półfinał:

Post Adrian „Figo” Szymanowski mistrzem świata! pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Ten rok dla Szymanowskiego jest niezwykle przełomowy. Puchar Europy, tytuł mistrza Polski, a teraz szansa na tytuł Mistrza Świata. Dla niejednego starszego wiekiem i stażem kickboksera osiągnięcia niespełna osiemnastoletniego podopiecznego trenera Łukasza Smolińskiego są po prostu nieosiągalne. Tymczasem „Figo” pewnie zmierza, aby w dorosłe życie wejść jako najlepszy junior z najlepszych.

Szymanowski i Kupijaj wyjechali do Dublina dzięki głośnej i zakończonej ogromnym sukcesem zbiórce funduszy, którą zorganizowały władze klubu Our Team Poznań. Dzięki pomocy fanów i przyjaciół młodzi kickbokserzy mieli szanse szkolenia swoich umiejętności na zgrupowaniach i obozach kadry, które teraz mogą zaowocować międzynarodowym sukcesem. A po ten z impetem kroczy Szymanowski.

W ćwierćfinałowym pojedynku Adrian brutalnie znokautował swojego Kazachskiego przeciwnika Amira Ashirova, który aby opuścić ring potrzebował pomocy służb medycznych. Tym samym „Figo” awansował do półfinału Mistrzostw Świata Juniorów i Kadetów w Kickboxingu.

Poniżej wideo z walki ćwierćfinałowej Szymanowskiego:

Post Adrian Szymanowski idzie jak burza po tytuł Mistrza Świata pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Po raz drugi w tym roku kluby sportów walki z całej Polski spotkały się na Taborowej, gdzie odbyła się kolejna edycja wydarzenia „K1 Rules – Low Kick – Boks czyli ogólnopolskie sparingi w Our Team Poznań”. W evencie brało udział aż 14 szkół. Na 400 metrach kwadratowych maty można było oglądać m.in. Katarzynę Lubońską (w 2015 roku podpisała kontrakt z federacją KSW), Łukasza Demczura (w ubiegłym roku debiutował na gali FEN, a obecnie występuje na galach Night Of Champions), czy Adama Kosuta i Huberta Rutkowskiego, których również można oglądać na poznańskich galach.

W skład Our Team Poznań wchodzili między innymi Kamil Szłapka (obecny mistrz Polski w kickboxingu Low Kick), Adrian Szymanowski (tegorocznym zdobywca Pucharu Europy Juniorów oraz mistrz Polski Juniorów Starszych w kickboxingu Low Kick) oraz Jacek Rzepecki, który niedawno ciężkim nokautem pokonał Macieja Drajera podczas GSW 11.

Formuła ogólnopolskich sparingów była jak zwykle taka sama. – Pojedynki będą odbywać się w kickbokserskich formułach K1 Rules, Low Kick oraz w pięściarstwie. Pary zawodników dobierane są według formuły walki, aktualnej masy ciała, ilości odbytych walk oraz stażu treningowego – mówił niedawno organizator imprezy, trener Łukasz Smoliński.

Sesja sparingowa podzielona była na dwie tury. W porannej wzięło udział 98 zawodników, którzy dobierani według określonych kryteriów, sparowali ze sobą w formułach K1 Rules, Low Kick oraz w boksie.

Druga tura miała charakter treningu zadaniowego. Mniej liczna grupa uczestników miała do wykonania dwanaście zadań wyznaczonych przez trenera Łukasza Smolińskiego po dwie minuty każde.

Kolejna edycja ogólnopolskich sparingów odbędzie się prawdopodobnie jesienią.

Sędziowie sparingów: Beata Grzonkowska, Sebastian Garbatowski, Paweł Batura, Mikołaj Stiller, Jakub Jóźwiak, Bartosz Kowalewski, Krzysztof Zabacki, Rafał Kwiatkowski, Sebastian Wielgocki, Bartosz Kowalski, Bożydar Rozmiarek, Eryk Bręczewski, Włodzimierz Smoliński.

Opieka medyczna: Aleksander Woliński

Zdjęcia: Agnieszka Werner, Magdalena Dubert

[See image gallery at echosportu.pl]

Post Sparingowe święto na Taborowej [zdjęcia] pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Do Ostrowca Wielkopolskiego z trenerem Jakubem Smolińskim wyjechało w ten weekend dwóch reprezentantów Our Team Poznań. W kategorii Junior Młodszy do 57 kg Puchar Europy próbował zdobyć szesnastoletni Mateusz Kupijaj. W półfinałowym pojedynku pewnie na punkty pokonał zawodnika Sportovy Kickboxing Klub Michalovce Marko Babuka. Słowacki przeciwnik poznaniaka w pierwszej rundzie był liczony, jednak zdołał wytrwać do końca pojedynku.

Do walki finałowej Kupijaj wychodził z kontuzją. Jego przeciwnikiem w walce o puchar był Adrian Gunia ze Starachowic. Po niejednogłośnej decyzji sędziów zdobywcą Pucharu Europy został Gunia.

Drugim zawodnikiem reprezentującym na międzynarodowych zawodach klub Our Team Poznań był osiemnastoletni Adrian Szymanowski. W pojedynku półfinałowym pokonał przez poddanie Patryka Hrycaka z Legionowskiego Klubu Sportów Walki Tajfun. W finale spotkał się z Patrykiem Pająkiem, reprezentantem Sparty Dwikozy. W drugiej rundzie Szymanowski rozprawił się ze swoim przeciwnikiem przez TKO i do domu wrócił z Pucharem Europy.

– Pomimo tego, że były to zawody międzynarodowe w mojej kategorii wagowej byli sami Polacy. Taktyka na obie walki, które miałem stoczyć była taka sama jak zwykle, czyli robić swoje, sprawdzić jak zachowuje się przeciwnik i na co pozwala no i skutecznie wykorzystywać jego błędy. – powiedział po zawodach Szymanowski.

Dla „Figo” występ w Pucharze Europy był dużym sprawdzianem. Występował on w zupełnie innej niż zwykle kategorii wagowej, do 75 kg.

– Mały stres na początku się pojawił, ponieważ nie udało mi się zrobić wagi, co zdarzyło mi się pierwszy raz. Mimo to wszystko mi się udało i nie mam sobie nic do zarzucenia. – podsumowuje „Figo”.

Post Adrian Szymanowski z Pucharem Europy Juniorów Starszych pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Magdalena Dubert: Emocje opadły, pora zapytać po raz kolejny – jak to jest być Mistrzem Polski ?

Adrian Szymanowski: Mistrzostwa Polski to niezwykle ważne zawody. To, że udało mi się wygrać świadczy tylko o ilości ciężkiej pracy, jaką wykonałem. Jest to oczywiście ogromna zasługa mojego trenera, Łukasza Smolińskiego, kolegów z drużyny i wszystkich, którzy mnie wspierają, czyli rodziców szczególnie. Sukces cieszy bardzo i liczę na to, że dzięki temu dostanę powołanie do kadry i pojadę na Mistrzostwa Świata.

Mówisz, że sukces to zasługa Twojej ciężkiej pracy. Ile czasu trwały przygotowania do tych zawodów ?

Myślę, że o przygotowaniach typowo pod Mistrzostwa można mówić o okresie na trzy miesiące przed samym startem. Wtedy też zacząłem myśleć o robieniu wagi, o jakiejś zdrowszej diecie, o mocniejszych treningach. Do tego dochodziły różne wyjazdy, jak mini zgrupowanie w Mielenku, sparingi. Najważniejszy okres to chyba ten na miesiąc przed zawodami, kiedy zaczęliśmy okres szybkościowy, bo daje on zawodnikowi świeżość. Ten etap oznacza w klubie, że start jest już niedługo.

A w tym okresie przygotowawczym treningów było więcej, niż normalnie, czy to raczej ich jakość była ważniejsza niż ilość ?

Normalnie trenuję pięć razy w tygodniu, przed zawodami też było to pięć treningów w tygodniu. Ewentualnie czasem w soboty robiliśmy coś w indywidualnym zakresie, ale to zależy od Łukasza i od sytuacji z wagą przede wszystkim, bo to w przygotowaniu jest bardzo istotny element. Robienie wagi może się kojarzyć z czymś niezdrowym, bo organizm chce się rozwijać, a my mu to w jakiś sposób uniemożliwiamy, chcąc zbijać te kilogramy. A to nie jest jeden kilogram czy pół, tylko to jest po pięć, sześć, nawet siedem. Kiedy jednak zdrowo się do tego podejdzie, to nie jest to nic złego.

Masz tytuł Mistrza, opowiadasz, że przygotowania były ciężkie i że pomagali Ci w tym wszystkim trener i koledzy z klubu. A na ile w tym wszystkim pomogła Ci pasja? Bo chyba kickboxing wciąż jest dla Ciebie przede wszystkim hobby…

Oczywiście, że to zaangażowanie to również bardzo istotna sprawa, bo jak ktoś nie chce to nie jest w stanie nic osiągnąć, ale kiedy ktoś chce i daje z siebie sto procent nawet na takim treningu, gdzie mógłby troszkę odpuścić, a daje z siebie nawet 110%, to to też staje się kluczem do sukcesu.

Jesteś jeszcze bardzo młody. Nie masz nawet osiemnastu lat a na koncie tytuł Mistrza Polski i Mistrza Europy! Coś, o czym zawodnicy starsi od Ciebie o 5-10 lat i trenujący trzy razy dłużej często mogą jedynie pomarzyć. Jak się z tym czujesz, że Ty, wciąż junior, osiągnąłeś już tyle?

 Z jednej strony można na to spojrzeć tak, że wiek juniorski to jest zupełnie inna bajka niż seniorski, gdzie w momencie, w którym zdobywając najlepsze tytuły osiągamy największy sukces, jaki można zdobyć. Z drugiej strony jednak, kiedy pomyślę sobie ile już zdobyłem to czasami w to nie dowierzam, a czasami czuje się naprawdę fajnie z tym, że wychodzi mi to co robię i nie marnuję czasu.

Następny może już być w sumie tylko tytuł Mistrza Świata, którego oczywiście z całego serca Ci życzę, więc czy te mniej znaczące tytuły i zwycięstwa potrafią na takim etapie cieszyć tak samo, jak te krajowe czy międzynarodowe?

Zdobycie Mistrzostwa Świata to jest obecnie mój największy cel. Myślę, że nawet gdyby udało mi się go zrobić, to każde kolejne zawody będą równie ważne, ponieważ po tych mistrzostwach świata będę już seniorem, także cała przygoda zacznie się od nowa i trzeba będzie wywalczyć sobie pozycję w rankingu, już wtedy, seniorów.

Kiedy już niedługo staniesz się seniorem to wszystkie znaki, a raczej waga którą trzymasz, wskazują że będziesz toczył pojedynki w takiej samej kategorii wagowej co Twój klubowy starszy kolega, Jacek Rzepecki. Czy chciałbyś stoczyć z nim pojedynek na zawodowym ringu i czy on oraz Kamil Szłapka będą w jakiś sposób przykładem dla Ciebie na początku seniorskiej kariery?

Przykład z moich starszych kolegów z klubu biorę tak naprawdę od samego początku, ponieważ to oni mnie napędzają, motywują. Jeśli kiedykolwiek dojdzie do takiego starcia to jak najbardziej trzeba wyjść i zrobić swoje, już wtedy nie patrząc, że jest to kolega z klubu. Ale po walce oczywiście ta przyjaźń z klubu zostaje, także nie ma mowy, żeby to zaburzyło jakieś relacje między nami. Zobaczymy jak to będzie później…

No właśnie. Kiedy obserwuje się relacje w Waszym klubie to można zauważyć, że to jednak nie jest tylko wspólne trenowanie, zrobienie swojego i powrót do domu.

Absolutnie nie. Tyle lat już ze sobą spędzamy, że staliśmy się taką sportową rodziną. Nawet po treningach mamy ze sobą kontakt, co jest fajne, bo to też bardzo motywuje, żeby na ten trening przyjść, spotkać się, zobaczyć te znajome twarze, potrenować z nimi i się zmęczyć. To nie jest tak, że wracamy do swoich domów i zapominamy tylko utrzymujemy ten kontakt. Zawsze jeździmy ze sobą na zawody, dopingujemy się i nawet jak komuś coś nie wychodzi, to motywujemy go dalej do tych treningów i pracy.

Znamy już Twoje największe sportowe marzenie – Mistrzostwo Świata. Czy jest może jakaś osoba, którą możesz uznać za coś w rodzaju „fightera idealnego”?

Ciężko powiedzieć. Myślę, że skupiam się na zawodnikach z mojego otoczenia, czyli Kamil Szłapka, Jacek Rzepecki. Oni naprawdę imponują mi swoją postawą na treningach, jednak nie chciałbym mówić tutaj o pójściu w ślady kogokolwiek, ale robić swoje i myślę, że wtedy to wyjdzie najlepiej.

To pytanie pojawia się chyba zawsze w moich wywiadach, ale nie sposób go nie zadać. Kiedy rozpocząłeś swoją przygodę z kickboxingiem, co Cię do tego skłoniło i czy to zawsze było tak, że widziałeś siebie na ringu? A może wcześniej przez Twoje życie przewijały się inne sporty ?

Moja przygoda ze sportem zaczęła się oczywiście od piłki nożnej. Byłem piłkarzem w Lechu Poznań, miałem wtedy coś koło siedmiu lat i trenowałem ją przez jakieś trzy lata. Kiedy miałem dziewięć lat zacząłem już chodzić do Our Teamu na zajęcia indywidualne z Łukaszem Smolińskim. Nakłonił mnie do tego tata, który znał się z trenerem już wcześniej. Powiedział „chodź na trening, fajna sprawa, zobaczysz jak to będzie”. Na początku trenowałem razem z tatą, potem on już przestał, na treningach zostałem sam i jestem w klubie do teraz. Nie myślałem jeszcze wtedy, że będę startował w jakichkolwiek zawodach, to była dla mnie abstrakcja, że „jak taki mały chłopczyk może występować na zawodach?!”. Na poważnie zacząłem trenować jak miałem trzynaście lat.

Dziwnie mówić o Tobie „jesteś jeszcze młody” skoro jestem od Ciebie trzy lata starsza, ale zawsze osoby bardziej doświadczone życiowo, jak rodzice, dziadkowie mówią o tym tzn. „młodzieńczym buncie”. Zazwyczaj wtedy jest się bardziej podatnym na otoczenie, odpuszcza, uderza do głowy ta popularna „sodówka” albo człowiek idzie na łatwiznę, a po prostu zainteresowanie czymś to taka chwilowa „zajawka”. Co sprawia, że Ty jednak nie odpuszczasz, ciągle w tym jesteś i to na dodatek całym sobą ?

Ciężkie pytanie. No można powiedzieć, że ten sport mnie zauroczył i nie mógłbym już żyć bez treningu. Kiedy sobie wyobrażam tydzień bez tego to jest dla mnie coś niemożliwego. Ja muszę się poruszać, muszę coś porobić, a że znalazłem kickboxing, jestem w nim cały czas a teraz jeszcze odnoszę sukcesy to jest dla mnie kolejna forma motywacji. Apetyt rośnie w miarę jedzenia.

Jesteś osobą, która wciąż występuje jako junior, tylko że junior starszy, a słuchając Ciebie mam przed oczami osobę tak dojrzałą emocjonalnie i zdeterminowaną, że tego podejścia do sportu mogłoby pozazdrościć Ci wielu seniorów. Jak to możliwe, że mając wokół tylu kolegów, tyle młodzieńczych pokus i szaleństwa Tobie udaje się to wszystko pohamować i trwać przy zasadach, które sobie ustaliłeś ?

Jest okres na szaleństwa i jest okres na ciężką pracę. Nie narzekam na nic, niczego mi nie brakuje, a moi znajomi wiedzą, że trenuję i robię to na poważnie więc nie namawiają mnie do niczego. To, że potrafię sobie rozdzielić te dwie rzeczy i powiedzieć „teraz jest czas na trenowanie” bardzo mi pomaga. Tutaj też bardzo wspierają mnie rodzice, którzy w momencie jak przygotowuję się do jakiś zawodów są przy mnie cały czas i wspierają mnie nawet z dietą. To w sumie fajny przykład! Mój tata wziął się ostatnio za robienie formy i albo gotuje nam coś zdrowego, albo mówi, co powinienem jeść. Cieszę się, że moi rodzice tak bardzo pomagają mi psychicznie.

A co jest dla Ciebie większą motywacją? Samodoskonalenie się czy wsparcie z otoczenia ?

To zależy. Z jednej strony jak widzę, ile prywatnego czasu moi trenerzy poświęcają na przygotowanie mnie do zawodów, a z drugiej mój własny wkład też daje mi takiego kopa, żeby działać dalej.

W Twoim przypadku karierę kickboksera musisz dzielić ze szkołą. Jak udaje Ci się to pogodzić ze sobą oraz jakim typem ucznia jesteś? Wzorowym czy jednak uwagi od nauczycieli się zdarzają?

Udaje mi się to jakoś pogodzić ze sobą, więc nie odpuszczam treningów na rzecz szkoły i odwrotnie. Oczywiście, szkoła jest obecnie na pierwszym miejscu, ale treningi są dla mnie równie ważne. Można powiedzieć, że rzadko zdarza mi się być naładowany złą energią, więc nie mam sporo uwag, ale kiedy już pojawią się gorsze momenty to wysiłek fizyczny pomaga mi zostawić je na treningu. Po czymś takim nie myślę już o niczym innym niż odpoczynku w wygodnym łóżku.

A jakie jest Twoje hobby poza sportem?

Nie ma chyba nic takiego, bo po prostu nie mam na to czasu! Dzień zaczynam szkołą, kończę treningiem. Kiedy jednak pojawi się ta chwila wolnego to staram się ją spędzić z przyjaciółmi. Przez to, że mieszkam pod Poznaniem, w Borówcu to sporo czasu zajmuje mi dojazd tutaj i naprawdę mój grafik dnia jest dość napięty.

Ale chyba znajomi nie muszą się jeszcze wpisywać do kalendarza, żeby móc się z Tobą zobaczyć, prawda?

Absolutnie nie. Jak tylko mam wolny czas, to zawsze staram się go wykorzystać dla przyjaciół.

Ostatnie pytanie. Jaką najważniejszą lekcję dał Ci kickboxing w całym Twoim sportowym życiu? 

Chyba samodyscyplinę i pewność siebie. To są takie cechy nabyte, bo można być nastolatkiem, który nie podporządkowuje się żadnym zasadom i żyje według swoich własnych, a kickboxing pozwolił mi nauczyć się tej samodyscypliny, pewności siebie no i oczywiście sprawił, że stałem się silniejszy i odważniejszy.

Post Adrian Szymanowski: Jest okres na szaleństwa i na ciężką pracę pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Walka Smolińskiego z reprezentantem gospodarzy była jedną z walk wieczoru gali w Kępnie. Na dzień przed pojedynkiem, podczas oficjalnego ważenia zawodnik TS Our Team Poznań wniósł na wagę 108,8 kg. Jego przeciwnik aż dziesięć kilogramów więcej. W tej walce to jednak lżejszy przejął dominację już od pierwszej komendy sędziego.

– Olbrycht był trzykrotnie liczony. W pierwszym i drugim starciu po silnych ciosach bokserskich. Do trzeciej rundy już nie wyszedł, ponieważ poddali go sekundanci. Był to zawodnik o zdecydowanie lepszych warunkach fizycznych, dłuższym zasięgu ramion i większej masie ciała. Kuba zrealizował jednak nasze założenia taktyczne i narzucił bardzo szybkie tempo walki. Zresztą, gdyby nie narożnik Darka to ciężki nokaut byłby bliski – streszcza walkę sekundujący Adrian Szymanowski, który wraz z Aleksandrem Wolińskim wzorowo zastąpił trenera Łukasza Smolińskiego, przebywającego wraz z Kamilem Szłapką i Jackiem Rzepeckim na Mistrzostwach Polski w Otwocku.

– Jestem zadowolony z pojedynku. Mimo, że Olbrycht jest niebezpiecznym zawodnikiem to czułem, że kontroluję przebieg tej walki. Bardzo dziękuje Dariuszowi za konfrontację, kibicom za przybycie i doping, a organizatorom za zaproszenie. Gala była świetnie zorganizowana, co jest zasługą Radosława Radomskiego, który słynie nie tylko z doskonałych umiejętności sportowych i trenerskich, ale jak widać jest też świetnym managerem. Z tego miejsca pragnę również podziękować firmie Schmidt & Bike Service z Poznania oraz właścicielom Ośrodka Wypoczynkowego w Mielenku, którzy wspierają przygotowania naszego klubu do występów – dodaje prezes i triumfator walki Jakub Smoliński.

– Propozycję walki otrzymaliśmy dwa tygodnie temu. Kuba bez wahania pozytywnie ją rozpatrzył mimo tego, że razem ze mną prowadzi treningi, a nie ćwiczy. Poza tym specjalizujemy się w K-1 Rules oraz Low Kick. Jednak wcześniejsze sukcesy Kuby, Młodzieżowe Mistrzostwo Polski w kickboxingu full contact czy Wicemistrzostwo Polski seniorów w kickboxingu light contact kategorii superciężkiej, a także aktualna dyspozycja psychomotoryczna pozwalała na wyjście do ringu z miejscowym gladiatorem – podsumowuje trener Łukasz Smoliński.

Post Jakub Smoliński kończy przed czasem Dariusza Olbrychta pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Nie ma większej nagrody za całoroczną ciężką pracę, niż sukces. Trener Łukasz Smoliński na ogólnopolskie zawody do Ożarowa pojechał wraz z trzema debiutantami – Mateuszem Kupijajem, Erykiem Bręczewskim i Filipem Rychwalskim, którzy startowali w kategorii Junior Młodszy oraz siedemnastoletnim, doświadczonyn już Adrianem Figo Szymanowskim, który reprezentował klub jako Junior Starszy.

Jako Junior Młodszy, w kategorii -57kg, Our Team Poznań reprezentował szesnastoletni Mateusz Kupijaj, który na Mistrzostwach zdobył srebrny medal. W finałowej walce przegrał na punkty z zawodnikiem KS Stard Działdowo Kacprem Dwórznikiem.

W tej samej kategorii (Junior Młodszy -54kg) swoje umiejętności zaprezentowali Filip Rychwalski i Eryk Bręczewski. Ten pierwszy w półfinale musiał uznać wyższość Adriana Smolińskiego (Smok Toruń), zdobywając tym samym brązowy medal Mistrzostw Polski. Z kolei Eryk, po pokonaniu w półfinałowej walce zawodnika miejscowej Szkoły Kickboxingu, Juliana Jasińskiego, doszedł do finału, gdzie zawalczyć miał z pogromcą klubowego kolegi. Niestety poważna kontuzja piątej kości śródręcza prawej ręki pozbawiła go szans na złoto, a oddając walkowerem starcie wrócił do domu jako wicemistrz.

– Jestem bardzo zadowolony z siebie. Stoczyłem dwa pojedynki, obydwa wygrałem, w pierwszym na punkty a w drugim przed czasem. Pracowałem praktycznie przez cały rok, żeby wziąć udział na tych zawodach, bo są one najważniejsze w kraju i pomimo kontuzji jestem z siebie dumny. – powiedział Bręczewski.

Jedyny reprezentant Our Team Poznań w zmaganiach Juniorów Starszych, Adrian Figo Szymanowski przyjechał do Ożarowa z bardzo wysoką formą, nad którą pracował od początku roku.

– Przygotowania do tych zawodów były bardzo ciężkie. Moja forma to zasługa przede wszystkim mojego trenera, Łukasza Smolińskiego, a także wszystkich kolegów z klubu, na czele z Kamilem Szłapką i Jackiem Rzepeckim. Był to bardzo długi okres. Najpierw przygotowania na obozie w Mielenku, potem na miejscu w Poznaniu. – powiedział Figo.

Swoje zmagania w turnieju rozpoczął od walki z podopiecznym KGHM METRACO ARMIA Polkowice Patrykiem Kłakiem, którego w ćwierćfinale pokonał na punkty. Starcie półfinałowe zakończył przed czasem, nokautując reprezentanta Scorpion Krępice Miłosza Karysia.

W finałowym pojedynku rękawice skrzyżował z Adamem Hirko (Boksing Zielona Góra). W drugim starciu po potężnym kopnięciu w głowę posłał przeciwnika na deski. Ostatecznie po emocjonującej walce podopieczny Łukasza i Jakuba Smolińskich wygrał na punkty jednogłośną decyzją sędziów 3:0 i zdobył indywidualny tytuł Mistrza Polski.

– Przeciwnik był bardzo wymagający, dobrze boksował, ale byłem w bardzo dobrej pozycji i to była moja przewaga. To był dość wyrównany i emocjonujący pojedynek, ale w drugiej rundzie udało mi się trafić przeciwnika lewym kopnięciem okrężnym w głowę po którym padł na deski. – podsumował w rozmowie telefonicznej siedemnastolatek.

Dla Adriana mistrzowski tytuł z Ożarowa to kolejne trofeum do kolekcji, jednak jak podkreśla siedemnastolatek, każde z nich cieszy dokładnie tak samo.

– Każde starcie traktuje równo, każde zwycięstwo cieszy tak samo mocno, a każde następne jest tak samo cenne jak poprzednie. 

Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych i Starszych w Kickboxingu Low Kick trwały trzy dni. Wzięły w nich udział aż 52 kluby, których reprezentowało 123 zawodników.

Post Kickboxerzy Our Team Poznań z sukcesami na Mistrzostwach Polski Juniorów pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

To już nie pierwszy raz, kiedy podopieczni Łukasza i Jakuba Smolińskich szlifują swoją formę nad Bałtykiem. Podczas zgrupowania, które odbędzie się pod koniec tego tygodnia kickbokserzy będą pracować nad taktyką, szybkością oraz aspektami wolicjonalnymi.

– Najbliższy okres będzie dla nas niezwykle intensywny i ważny. Zaczynamy 26 marca w Jarocinie, gdzie Kamil Koperski podczas IV Charytatywnej Gali Sztuk Walki rywalizować będzie z miejscowym zawodnikiem w formule MMA. W pierwszy i drugi weekend kwietnia czeka nas start w Mistrzostwach Polski w kickboxingu low kick. Najpierw wystartują juniorzy z Adrianem „Figo” Szymanowskim na czele, a tydzień później na Mistrzostwach zaprezentują się seniorzy, Kamil Szłapka i Jacek Rzepecki. 16 kwietnia w Poznaniu na Extra Gali Sportów Walki w klatkoringu swoje umiejętności zaprezentuje „Tornado” Szłapka, natomiast pod koniec miesiąca kadeci udadzą się do Szczecina na Polish Fighter Cup. Kwiecień mamy zamiar zakończyć startem w Pucharze Europy w kickboxingu low kick – wyliczają kolejne starty swoich zawodników trenerzy Our Team Poznań.

Dla podopiecznych klubu wyjazdy to nie tylko możliwość sprawdzenia swojej formy przed kolejnymi starami, ale także kolejna forma treningu.

– Pobyty nad morzem w Mielenku pozwalają mi doskonale przygotować się do startów, ponieważ całe dnie poświęcamy tam trenowaniu i mogę skupić się na tym w stu procentach – mówi Kamil „Tornado” Szłapka.

– Dotychczasowe pobyty i treningi w Ośrodku Wypoczynkowym J&M w Mielenku oraz Bałtyku Koszalin czy Szczerek Team Kołobrzeg pomagały nam zbudować formę, której skutkiem są nasze sukcesy. Wierzymy, że i tym razem będzie podobnie. Z tego miejsca powinniśmy także podziękować firmom Metal-Park , Visioner.eu , Mormedia oraz Autokomis Rataje. To dzięki nim możemy się rozwijać i osiągać kolejne sukcesy, które tak napędzają nas do dalszych starań – podsumowują Łukasz i Jakub Smolińscy.

Nadbałtycki obóz kickbokserów potrwa do niedzieli. Po nim zawodników czeka intensywny miesiąc. Szczególnie ciężki będzie on dla Kamila Szłapki, którego w kwietniu czeka nawet kilka walk. Dla 22-latka to duży sprawdzian wytrzymałości zarówno fizycznej, jak i psychicznej.

Post Our Team Poznań szlifuje formę nad Bałtykiem pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Zeszłoroczne sukcesy młodego poznaniaka zostały docenione przez Ministerstwo Sportu i Turystyki. Już 23 marca Adrian „Figo” Szymanowski weźmie udział w gali podsumowującej wyniki współzawodnictwa Systemu Sportu Młodzieżowego 2015. Na uroczystościach obecny będzie m.in. Minister Sportu i Turystyki Witold Bańka.

Do największych sukcesów młodego kickboksera należy przede wszystkim tytuł Mistrza Europy Juniorów Młodszych w San Sebastian oraz debiut w zawodach seniorskich podczas Maximus Combat League, w którym to Szymanowski wygrał dwie walki. – Cieszy fakt, że kolejne pokolenie naszych wychowanków osiąga sukcesy. Na szczególne wyróżnienie zasługuje „Figo”, który mimo 17 lat podjął się trudnego wyzwania rywalizacji wśród seniorów i po raz kolejny udowodnił, że w sposób harmonijny rozwija się jego kickbokserska kariera – komentowali po udanym debiucie w seniorach trenerzy Łukasz i Jakub Smolińscy. Do tego w 2015 roku Figo był członkiem kadry narodowej juniorów low kick.

Dla Adriana Szymanowskiego udział w gali jest ogromnym wyróżnieniem, którego serdecznie gratulujemy.

Post Adrian „Figo” Szymanowski zaproszony do Warszawy pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Poznaniak w ringowych pojedynkach w formule low kick wygrał na punkty 3:0 z Szymonem Bondą (Kozak Team Leszno) oraz Oskarem Rokaszewiczem (Legion Głogów). Z uwagi na delikatny uraz, finałowe starcie z Litwinem Kryzevickasem „Figo” niestety musiał oddać walkowerem. – Obie walki były dość ciężkie, ale od samego początku do końcowego gongu kontrolowałem, to co się dzieje w ringu. Dziękuje trenerom, narożnikowi i kibicom na czele z tatą i wujem, bowiem czułem ogromne wsparcie, które poniosło mnie do zwycięstw – komentuje Szymanowski.

W gronie juniorów młodszych w K1 Rules w wadze lekkiej doskonale zaprezentował się 15 letni Mateusz Kupijaj. Triumfował on nad Łukaszem Głuszykiem z Polonii Pasłęk. – Kupijaj pierwotnie walczyć miał w wadze piórkowej i formule low kick, ale z uwagi na brak rywali zdecydował się rywalizować wagę wyżej i w K1 Rules. Mateusz pokazał charakter, posłał przeciwnika na deski, by ostatecznie zwyciężyć na punkty – opisują sekundujący Jakub Smoliński i Jacek „Rzepa” Rzepecki.

Drugie miejsce w wadze koguciej wśród juniorów młodszych w formule low kick zajął Eryk Bręczewski. W walce finałowej uległ stosunkiem 1:2 Dawidowi Chmielewskiemu (Polonia Pasłęk). – Start ten miał charakter kontrolny i wypadł pozytywnie. Takie turnieje są doskonałą metodą w przygotowaniach do pucharów i mistrzostw Polski. Cieszy fakt, że kolejne pokolenie naszych wychowanków osiąga sukcesy. Na szczególne wyróżnienie zasługuje „Figo”, który mimo 17 lat podjął się trudnego wyzwania rywalizacji wśród seniorów i po raz kolejny udowodnił, że w sposób harmonijny rozwija się jego kickbokserska kariera. Optymizmem napawa również postawa Kupijaja, który walczył wagę wyżej i nie dał szans oponentowi. Gratulujemy organizatorom przedsięwzięcia a wszystkim naszym wojownikom dziękujemy za godne reprezentowanie barw – podkreślą trenerzy TS Our Team Poznań Łukasz i Jakub Smolińscy.

Post Our Team Poznań z sukcesami na gali Maximus Combat League pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.