Rundevs w HSV Hamburg zarabia około miliona euro rocznie. W Lechu mógłby dostać maksymalnie jedną trzecią tej sumy. Dla klubu jego zarobki byłby ogromnym obciążeniem budżetu, nie gwarantującym zwrotu z inwestycji. Zdecydowanie bardziej prawdopodobne jest jego odejście do klubów rosyjskich lub tureckich, gdzie dostanie nawet więcej niż w Niemczech. Łotysz w styczniu skończy dopiero 27 lat i ma jeszcze szansę na grę w dużo lepszych ligach niż polska.

Przyjście do Ekstraklasy, nawet na wypożyczenie, nic mu nie pomoże w dalszej karierze. Od trzech sezonów w Bundeslidze nie zachwyca, ale ma swoje momenty. Ostatnio wyszedł dwukrotnie w pierwszym składzie. Tacy zawodnicy do Polski nie wracają.

Rudnevs wśród kibiców Lecha ma wciąż świetną opinię. Wielu jednak przez te kilka lat zapomniało, że były supersnajper Kolejorza miał sporo problemów ze skutecznością. Ktoś powie – jak to? Przecież zdobył 45 bramek w 73 meczach. Strzelał na zawołanie. No właśnie nie zawsze. Rudnevs rzeczywiście seryjnie pokonywał bramkarzy, ale zdarzały mu się także duże przestoje.

W pierwszym sezonie w Lechu rozpoczął od 4 goli w pięciu meczach ligowych (plus hat-trick przeciwko Juventusowi). Jednak później nie trafił do siatki aż w 9 spotkaniach z rzędu (sześciu w Ekstraklasie oraz trzech w Lidze Europy). Skończyło się to dla niego posadzeniem na ławce rezerwowych, a dla trenera Jacka Zielińskiego utratą pracy. W sezonie 2010/2011 Rudnevs wielokrotnie marnował stuprocentowe sytuacje. W sumie zdobył w lidze 11 bramek w 27 meczach, wykorzystując zaledwie 18 procent oddanych strzałów (11/62).

W kolejnych rozgrywkach Łotysz miał niezwykle imponujący start. 15 goli w dziewięciu spotkaniach budziło wielki podziw. Później było jednak zdecydowanie gorzej. Rudnevs w kolejnych dwudziestu trzech występach pokonywał bramkarzy dziesięciokrotnie (w tym był jeden hat-trick), czyli na trafienie do siatki potrzebował średnio ponad trzy mecze.

Dla mnie to nie jest napastnik, na którym można opierać budowę drużyny. Co z tego, że zdobywa mnóstwo bramek, jak zdarzają mu się długie przestoje, gdy nie ma z niego żadnego pożytku. Lech na jego przyjściu nic nie zyska. Może jedynie wyrzucić pieniądze w błoto. O wiele lepiej zainwestować te środki finansowe w pozyskanie utalentowanego 19-latka.

Jakie jest wasze zdanie na ten temat? Zapraszam do dyskusji w komentarzach lub z autorem na Twitterze – @PrzemoSoczynski

Post Dajcie już spokój z Artjomsem Rudnevsem pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

– Z Lecha będzie mogło odejść maksymalnie dwóch zawodników – zapewnia wiceprezes Lecha ds. sportowych Piotr Rutkowski w rozmowie z ekstraklasa.org. Ja w te słowa nie wierzę. Na razie wszystko wygląda na to, że z klubu odejdzie większa liczba zawodników.

W tej chwili z końcem czerwca kończą się kontrakty aż pięciu piłkarzy: Manuela Arboledy, Tomasza Kędziory, Mateusza Możdżenia, Dimitrije Injaca i Daylona Claasena. Pozostaniem w klubie Kolumbijczyka nie jest zainteresowany klub. Claasen rozczarowuje i nie wiadomo, czy Kolejorz skorzysta z opcji przedłużenia jego umowy. Natomiast Możdżeń i Kędziora negocjują nowe kontrakty. Do tego Injac prawdopodobnie nie dostanie nowej propozycji. Czyli mamy minimum minus dwóch zawodników.

To jeszcze nie wszystko. Nie zapominajmy, że w przerwie zimowej z Lecha odeszli Rafał Murawski i Bartosz Ślusarski. Możemy się także spodziewać transferów gotówkowych. Prezes Rutkowski zapewnia, że na sprzedaż nie jest jedynie Dawid Kownacki, którego menedżer właśnie zerwał negocjajce w sprawie wygasającego w 2015 roku kontraktu.

Każdy jest na sprzedaż. Wszystko zależy od kwoty. Najwięcej mówi się o odejściu Marcina Kamińskiego i Gergo Lovrencsicsa. Wzrasta także zainteresowanie Łukaszem Teodorczykiem. Uważam, że będzie sporo chętnych na jego usługi. Jest młody i regularnie trafia do bramki. Nie ma takich wielu.

Wróćmy do Kędziory. W 2012 roku klub poinformował, że podpisał z nim trzyletni kontrakt. Teraz okazuje się, że jednak nie. Dowiedziałem się, że w kontrakcie Kędziory była klauzula pozwlająca na przedłużenie kontraktu o kolejny rok. Niestety nie znam jej warunków. Od menedżera 20-letniego obrońcy uzyskałem tylko: „Strony zobowiązują się do zachowania w tajemnicy postanowień niniejszego kontraktu.”. Wydaje mi się, że przedłużenie mogło być zależne od ilości występów na boisku. Nie jest to jednak pewna informacja.

Powyższe argumenty nie pozwalają mi wierzyć w słowa wiceprezesa Rutkowskiego. Przedłużające się negocjacje z Możdzeniem i Kędziorą. Możliwa sprzedaż kilku zawodników. Na koniec sezonu może się okazać, że Lech straci nawet pięciu piłkarzy, a nie dwóch.

Porozmawiaj z autorem na Twitterze – @PrzemoSoczynski

Post Nie podzielam optymizmu wiceprezesa Piotra Rutkowskiego pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Juergen Klopp został trenerem Borussii Dortmund w 2008 roku. Przez pierwsze dwa sezony piłkarze BVB zawodzili na wszystkich frontach. W kampanii 08/09 drużyna zajęła 6. miejsce w lidze, odpadła z Pucharu Niemiec w III rundzie, a w Pucharze UEFA już w I rundzie została wyeliminowana przez Udinese. W kolejnym sezonie było podobnie: 5. miejsce w lidze, III runda Pucharu Niemiec i brak udziału w europejskich pucharach.

Dopiero w edycji 10/11 Borussia zaczęła zachwycać. Klopp wygrał Bundesligę, ale w innych rozgrywkach nadał szło mu bardzo słabo. Dortmundczycy z Pucharu Niemiec odpadli już w II rundzie, a w Lidze Europy nie wyszli z grupy.

Sezon 11/12 zakończył się zdobyciem drugiego z rzędu mistrzostwa Niemiec, a także wygraniem krajowego Pucharu. Kibice narzekali jednak na postawę drużyny w Lidze Mistrzów. Klopp w fazie grupowej zdobył tylko cztery punkty i nie zagrał nawet w Lidze Europy.

W 2013 roku było już z tym  o wiele lepiej. Robert Lewandowski i spółka dopiero w finale Champions League przegrali z Bayernem Monachium. Natomiast w lidze zajęli drugie miejsce, a z Pucharem Niemiec pożegnali się w ćwierćfinale. W tym roku Borussia ponownie nie będzie mistrzem. Ma jeszcze szansę na krajowy puchar i wygranie Ligi Mistrzów.

Juergen Klopp w pierwszych dwóch sezonach pracy z Borussią Dortmund nie odniósł żadnych znaczących sukcesów. Co więcej. Szybko odpadał z europejskich pucharów i krajowych rozgrywek. Nikt go jednak nie zwolnił, a teraz jest kandydatem do pracy w najlepszych klubach świata.

Oczywiście z zachowaniem wszelkich proporcji, co stoi na przeszkodzie, aby również Mariusz Rumak przeszedł taką drogę? Szkoleniowiec Lecha objął drużynę pod koniec lutego 2012 roku i wyprowadził zespół z 9. na 4. miejsce. W pierwszym pełnym sezonie pracy w Kolejorzu został natomiast wicemistrzem Polski! Wspomniany Klopp wygrał ligę dopiero w trzeciej próbie.

W obecnym sezonie Rumak zajmuje drugie miejsce za Legią, która ma o 30 milionów złotych większy budżet, i jest polskim odpowiednikiem Bayernu Monachium. Nie można mieć pretensji do szkoleniowca Kolejorza, że nie może ich pokonać w pełnym sezonie. Jeśli się uda zdobyć mistrzostwo, to wspaniale. Na drugim miejscem nie ma jednak co rozpaczać.

Moim zdaniem Rumak w wielu przypadkach jest traktowany bardzo niesprawiedliwie. Tak naprawdę jedynym zarzutem kierowanym w jego stronę jest brak sukcesów w Pucharze Polski i słaba postawa w europejskich pucharach. Klopp też takich na początku nie miał.

U kibiców i dziennikarzy poznańskich widać w tym temacie brak cierpliwości. Rumak dopiero się uczy. Wydaje mi się, że na początku jego pracy w Lechu ważniejsza była liga. W rozmowie w Cafe Futbol sam przyznał, że do meczów z AIK Solna i Żalgirisem Wilno piłkarze byli przygotowani na pół gwizdka. Jeśli teraz skoryguje przygotowania, to powinno być o wiele lepiej.

Klopp przez cztery sezony kompletnie zawodził w europejskich pucharach i krajowym pucharze. Co było później wszyscy wiemy. Rumak dopiero w dwóch kampaniach rozczarował w Lidze Europy. Trzeba dać mu po prostu więcej czasu.

Nie widzę powodu dlaczego zarząd Lecha miałby zwalniać Mariusza Rumaka. Co więcej. Uważam taki ruch za bezsensowny i zupełnie  niepotrzebny. Obecny szkoleniowiec Kolejorza z każdym sezonem będzie coraz lepszy. Będzie korygował swoje błędy. Czy inny polski trener osiągnie więcej niż Rumak? Nie osiągnie. W przypadku zmiany na stanowisku trenera Lecha nastąpiłaby kolejna rewolucja w klubie i zaczynanie wszystkiego od początku.

Rumaka należy krytykować. Niestety wielu rzuca się na niego z wypowiedziami pełnymi nieprzyjemnych epitetów. „Eksperci” wychwalają Kloppa pod niebiosa. Rumaka natomiast niektórzy zrównują równo z glebą. On sobie na to nie zasłużył, bo tak naprawdę jeszcze niczego wielkiego nie zawalił.

Zastanówcie się mocno zanim jeszcze raz będziecie żądać zwolnienia trenera Mariusz Rumaka. Pomyślcie wtedy o Juergenie Kloppie. Co by było, gdyby władze Borussii pozbyły się go już po 2-3 sezonach.

Podyskutuj z autorem tekstu @PrzemoSoczynski

Post Mariusz Rumak będzie jak Juergen Klopp? pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Trener Mariusz Rumak to ostatnio bardzo popularna osoba. Wiele się na jego temat mówi i pisze. Sam szkoleniowiec Lecha również często zabiera głos. Niestety w jego wypowiedziach następuje mnóstwo sprzeczności.

Za dużo juniorów w składzie

– Ligi nie da się wygrać samymi juniorami, ale przecież to nie ja odpowiadam za stan kadry – żalił się po meczu z Podbeskidziem Rumak. No to przyjrzyjmy się jak to jest z tymi juniorami. Pod uwagę biorę zawodników z rocznika 94 i młodszych. W pierwszej kadrze Lecha jest ich sześciu.

W sumie w 2014 roku piłkarze Lecha Poznań rozegrali w T-Mobile Ekstraklasie 4950 minut, czyli pięć pełnych meczów. Juniorom przypadło z tej puli 720 minut. To zaledwie 14,54 procenta z całości. Rzeczywiście trener Mariusz Rumak gra samymi juniorami.

1. Karol Linetty – 360 minut
2. Dawid Kownacki – 179
3. Tomasz Kędziora – 135
4. Dariusz Formella – 45
5. Jan Bednarek – 1
6. Szymon Zgarda – 0

Za słaba kadra i brak wzmocnień

Przed sezonem szkoleniowiec Lecha udzielił obszernego wywiadu Piotrowi Leśniowskiemu z Gazety Wyborczej. Jedno z pytań dotyczyło braku transferów.

Bardzo to Pana denerwuje, że w sprawie wzmocnień ma Pan związane ręce? Przydałby się napastnik czy skrzydłowy, a prezesi mówią: „Nie ma mowy, kadra jest zamknięta”.

– Momentami mnie to denerwuje, ale zaraz potem mówię sobie, że trzeba wiedzieć, gdzie się pracuje i dokąd się podąża. Gdy podejmowałem się tego wyzwania, reguły były jasno ustalone, sposób budowania zespołu oczywisty. Skoro była dżentelmeńska umowa, to nie mogę teraz wyjść z pokoju prezesa i krzyczeć: „To nie tak!”.

Trener Lecha swoimi wypowiedziami „krzyczy” jednak „To nie tak!”. Kolejorz na początku sezonu pozyskał Macieja Gostomskiego, Daylona Claasena, Dimitrije Injaca, Barry’ego Bouglasa i Szymona Pawłowskiego. Wygląda więcej niż przyzwoicie.

Zimą aż tylu wzmocnień Lech nie był w stanie zrobić. Z jednego powodu. Klub nic nie zarobił na europejskich pucharach, a awans do fazy grupowej Ligi Europy dałby klubowi kilka milionów złotych. Zamiast krytykować zarząd trener Rumak powinien także sobie „podziękować” za brak wymaganych wzmocnień.

Mówienie w kółko o zbyt słabym składzie nie przesłoni rzeczywistości. Panie Mariuszu! Dziwi mnie, że chce pan dalej pracować w miejscu, w którym się pan tak męczy, bo z pana wypowiedzi wynika, że tak właśnie jest. Może czas się zdecydować. Po co pracować w miejscu, które nie daje panu pełni satysfakcji?

Post Panie Mariuszu! Czas się w końcu zdecydować pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

W sobotę i niedzielę młodzieżowe drużyny Lecha Poznań oraz Legii Warszawa rozegrały w różnych kategoriach wiekowych siedem spotkań. Kolejorz wygrał wszystkie przy bilansie bramkowym 32:9. Klub bardzo tym się chwali. Tylko nie wiem po co. Nie rozumiem tego szumu.

Najwięcej pisze się o wyniku w roczniku 2005, w którym Lech wygrał 11:1. Przecież w piłce młodzieżowej wyniki nie mają żadnego znaczenia. ŻADNEGO. O wiele ważniejsze jest ćwiczenie pewnych schematów. Nawet kosztem wyniku. Na wygranej zależy zazwyczaj tylko Komitetowi Oszalałych Rodziców.

Do tego chłopcy Legii grali pierwszy raz w meczu po siedmiu i na większym boisku, podczas gdy Lech gra tak cały czas. Po co takie chwalenie się wynikami dzieci? Ma pokazać jaki to Lech jest mocny w szkoleniu? Tutaj nawet różnica kilku miesięcy w wieku ma wielkie znaczenie.

Totalny bezsens podniecać się wynikami 9-latków. Jeśli chociaż jeden z nich dotrwa do wieku juniora to będzie sukces. Przecież w późniejszej fazie szkolenia i tak będą sprowadzani zawodnicy z całej Polski.

Najśmieszniejsze w tym jest to, że dwa tygodnie temu roczniki 97 oraz 95/96 rozgrywały swoje mecze w Warszawie. Lech przegrał odpowiednio 2:5 i 1:2. W Warszawie nikt o tym nie trąbił na całą Polskę.

Post Z czego tak się cieszysz Lechu? pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Przysłowie „co wolno wojewodzie, to nie tobie, smrodzie” idealnie pasuje do tej sytuacji. Reiss i Djurdjević z racji tego, że są znanymi panami piłkarzami prawdopodobnie unikną kary za wydarzenia podczas spotkania Lech Poznań – Korona Kielce. W przypadku normalnego obywatela nie ma zmiłuj.

Jak informuje „Gazeta” podczas tego samego meczu ochrona „zatrzymała jednego z kibiców Lecha. Został przekazany policji i po kilkudziesięciu godzinach osądzony. Dostał dwa lata zakazu stadionowego i 1,8 tys. zł grzywny.”

On odpalał i oni odpalali race. On został osądzony po kilkudziesięciu godzinach, a zbieranie dowodów winy piłkarzy Lecha trwało miesiąc. Przecież to jest chore. No ale żyjemy w państwie, w którym, gdy masz znaną twarz wolno ci o wiele więcej.

My szaraczki mamy siedzieć cicho i bezwzględnie płacić. Za najmniejsze przewinienie. W Polsce nie ma równości wobec prawa. Są dwie konstytucje. Jednak dla zwykłych ludzi, druga dla gwiazd i polityków.

Piotr Reiss odpala racę:

Post Dlaczego my mamy płacić, a Reiss i Djurdjević już nie? pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

W kolejnej notce z serii Sokowirówka odniosę się do wpisu Radosława Nawrota blogu – Dlaczego to Bogusław jest Wielki, a nie Jacek? Znany poznański dziennikarz pisze… Lech zatem dokonał wcale nie gorszych transferów niż Legia Warszawa, jednakże sprzedał je publicznie znacznie słabiej. Nie wygrał na nich w dziedzinie PR tyle, ile mógłby. I tyle, ile wygrała rywalka z Warszawy.

Post Lecha za transfery trzeba chwalić pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

Mariusz Rumak i działacze Kolejorza mówią od dawna jak ważni są w Lechu wychowankowie. Czy aby jednak na pewno? Przykład Bereszyńskiego pokazuje, że tak chyba nie jest. Chłopak w listopadzie dostał od nich śmieszną propozycję przedłużenia kontraktu, na którą miał się zgodzić bez gadania. Następnie w grudniu nie było już żadnej oferty. Czy tak robi poważny klub z zawodnikiem, któremu kończy się kontrakt za pół rok, którego podobno uważają za wielki talent? No pewnie, że nie.

W Lechu byli bardzo pewni siebie, że przecież poznaniak nie pójdzie do Legii. A tu zonk. Nie potraktowali go poważnie, to i on ich spuścił na drzewo. Wcale się Bereszyńskiemu nie dziwię. Prawdopodobnie po podpisaniu nowego kontraktu z Lechem poszedłby na wypożyczenie i tyle byłoby z gadania jak to on jest potrzebny Rumakowi.

W Legii natomiast po raz pierwszy w karierze klubowej ktoś pokazał 21-letniemu zawodnikowi, że bardzo mu na nim zależy. Do tego trener Urban ma bardzo dobrą opinię wśród młodych zawodników. Podczas rozmów na kadrze Bartosz zapewne doskonale poznał sposoby pracy szkoleniowca Legii.

Podoba mi się zachowanie Bereszyńskiego. Nie przestraszył się idiotów, którzy mu grozili, tylko podjął racjonalną decyzję. Piłka nożna w tej chwili to zwykła praca, a klub firma. Gra się tam gdzie lepiej płacą i lepiej o nas dbają. W Legii Bereszyński słyszał przyjdź do nas, bo jesteś nam potrzebny i damy ci porządne pieniądze, a w Lechu podpisz i tyle, bo jak nie, to przesuniemy cię do Młodej Ekstraklasy.

W ten sposób nie można postępować z wychowankami. W Poznaniu dostali nauczkę, że o młodych zawodników trzeba dbać, zamiast rzucać im ochłapy, a oni mają się cieszyć, że w ogóle są zawodnikami Lecha. Ciekawe czy wyciągnęli z niej jakąkolwiek lekcję. Moim zdaniem nie. Nadal będą pewni siebie, a Rumak będzie tracił kolejnych młodych zdolnych.

Post Bereszyński potraktował Lecha, jak on jego pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.

„Mam dosyć patrzenia i wydawania pieniędzy na nieudolną drużynę, której stworzyłam idealne warunki do pracy” – to fragment oświadczenia Izabelli Łukomskiej-Pyżalskiej, które zostało opublikowane w listopadzie. Właśnie wtedy zaczęło się wylewanie żali na cały świat przez Panią prezes Warty.

– Osobiście jest mi bardzo przykro, ponieważ jestem członkiem tej drużyny, byłem podstawowym zawodnikiem w rundzie jesiennej. Słyszałem wiele słów na swój temat właśnie na swój temat. Dlatego po tym oświadczeniu jest mi bardzo przykro – skomentował to zdanie Artur Marciniak.

Pewnie powiedział najdelikatniej jak się dało. Wcale mu się nie dziwię. Gdybym musiał co chwila wysłuchiwać od swojego szefa obelg, też by mi było przykro. Ciągłe publiczne wyśmiewanie się z piłkarzy własnej drużyny, to chleb powszedni Zielonej Rewolucji.

Ile razy Pani Łukomska-Pyżalska mówiła o swoich zawodnikach, że nie są mężczyznami, bo w swoich saszetkach noszą tylko żel i kosmetyki. To piłkarz nie powinien o siebie dbać? Może wszyscy powinni być ogoleni na łyso i śmierdzieć, to wtedy dla Pani byliby prawdziwymi mężczyznami? Pamiętamy również doskonale, gdy nawet pracownicy klubu ubliżali zawodnikom. To musiało być bardzo nieprzyjemne.

Pani Izabella Łukomska-Pyżalska ma pretensje do całego świata za to, że jej Warta nie potrafi grać o najwyższej cele. Moim zdaniem winni temu wszystkiemu są przede wszystkim ona i jej mąż. A dlaczego jej mąż? Po wyborach w PZPN chyba nikt nie ma wątpliwości, że to Pan Pyżalski rządzi w Warcie.

Winni są dlatego, że ściągali piłkarski szrot typu Mariusz Ujek lub Krzysztof Gajtkowski, albo piłkarzy, którzy po prostu nie mają wystarczających umiejętności. Można mieć mnóstwo pieniędzy, ale jeśli kupuje się za to tombak, a nie prawdziwe złoto, to on zawsze sczernieje.

Poznaliśmy to doskonale na przykładzie Polonii Warszawa. Józef Wojciechowski ściągał zawodników typu Grzegorz Bonin i oczekiwał od nich cudów. Zobaczmy na drużyny z czuba tabeli I ligi. Każda z nich ma przynajmniej po kilku zawodników z doświadczeniem w Ekstraklasie, którym się jeszcze chce. To się sprawdza. W Warcie jest inaczej. Tutaj albo sprowadzono piłkarzy od dawna jadących na nazwisku, albo piłkarzy z niższych lig. Oczywiście nie wszyscy tacy byli. Trafiło się kilku bardzo dobrych, ale to wciąż było za mało.

Szkoda mi tych chłopaków, bo wkładali wiele serca w grę. Może nie każdy z nich, ale na pewno większość. Pani Iza natomiast potrafiła ich tylko ciągle wyśmiewać i obrażać.

I oni później mieli dla pani wypruwać żyły? Chyba pani sobie żartuje.

Post Pani Izabello! Więcej szacunku dla Warciarzy! pojawił się poraz pierwszy w Echosportu.pl - Sport w Poznaniu.